آیا واکسن آبله مرغان حائز اهمیت است؟

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، اگرچه در رویکرد عامه، آبله مرغان یک عفونت با عوارض محدود است و در گذشته کودکان هم سن و سال در کنار یکدیگر و در مقیاس وسیع به این ویروس مبتلا می شدند، مطالعات اخیر لزوم واکسیناسیون همگانی در برابر این ویروس را گوشزد می کند. ویروس واریسلا زوستر (VZV) یک هرپس ویروس بسیار مسری با پتانسیل انتقال بیمارستانی است که دوره عفونی آن 2 روز قبل از شروع بثورات شروع می شود و 5 تا 7 روز پس از ظهور راش ادامه می یابد. چندین مطالعه نشان داده اند که آبله مرغان می تواند از طریق هوا به افراد مستعد منتقل شود. افراد مستعد می توانند عفونت اولیه را از تماس با بیماران مبتلا به زوستر پوستی دریافت کنند.

این ویروس یکی از هشت ویروس هرپس شناخته شده انسانی است. عفونت اولیه VZV منجر به آبله مرغان می شود، در حالی که فعال شدن مجدد ویروس پس از یک دوره نهفتگی به صورت زونا ظاهر می شود. واکسن های جداگانه برای محافظت در برابر عفونت اولیه و فعال شدن مجدد بعدی وجود دارد. مناقشه در مورد واکسیناسیون آبله مرغان با بسیاری از کشورها که این واکسن را در برنامه ایمن سازی دوران کودکی خود لحاظ نمی کنند بحث برانگیز است. علت اصلی تأثیر منفی فرضی بر تقویت سیستم ایمنی است، که در آن فعال شدن مجدد VZV از طریق تقویت خارجی آنتی بادی های VZV در صورت قرار گرفتن در معرض عفونت های طبیعی آبله مرغان سرکوب می شود.

مسیر های ژنتیکی ویروس

اگرچه چندین ناهنجاری ژنتیکی با واریسلا یا زوستر شدید مرتبط است، بررسی ما نشان می دهد که پاسخ ایمنی سلولی، از جمله سلول های T، سلول های NK و سلول های iNKT همگی برای کنترل VZV مهم هستند. یافته های اخیر نشان داده است که انواع ژنتیکی متعدد در ژن های به ظاهر متفاوت برای کنترل شدت واریسلا و زوستر مهم هستند. بسیاری از این محصولات ژنی مسیر IFN را با خنثی کننده فعالیت IFN، جهش IFNGR1، STAT1، STAT3 یا TLR3 یا اختلال در RNA دو رشته ای یا DNA غنی از AT درگیر می کنند که منجر به اختلال در تولید IFN می شود. برخلاف HSV که چندین ژن را رمزگذاری می کند که فعالیت IFN را مسدود می کند، VZV تنها 1 ژن (IE63) را رمزگذاری می کند که IFN را مسدود می کند. بنابراین، VZV ممکن است نسبت به HSV به اثرات مهاری IFN حساس تر باشد.

نتیجه مطالعات

بیماری آبله مرغان و لزوم واکسیناسیون، به دلیل عوارض جبران ناپذیر بیماری برای مبتلایان از نوع نقص سیستم ایمنی دارای ضرورت است. اگرچه ماهیت پیچیده VZV انتخاب یک سناریوی واکسیناسیون واحد را به عنوان سیاست جهانی غیرممکن می کند. استراتژی ها بر کاهش بروز آبله مرغان و زونا متمرکز بودند، اما اولویت بندی دومی باید تلاش ها را برای واکسیناسیون زونا به حداکثر برساند، در حالی که به آهستگی واکسیناسیون آبله مرغان را در بر می گیرد. از طرف دیگر، کشورها ممکن است بخواهند عوارض VZV آبله مرغان و زونا را به حداقل برسانند، که منجر به افزایش سطح پوشش واکسن در هر دو بیماری خواهد شد. تعادل عواقب واکسیناسیون با تأثیرات کلی سلامت، از جمله درک تأثیر تغییر میانگین سن عفونت برای آبله مرغان و زونا، باید قبل از معرفی هر واکسنی در نظر گرفته شود. بنابراین آزمایش سرولوژیکی آنتی بادی های VZV باید در نظر گرفته شود.