اسکن مغز بیماران MS برای درک بهتر کرونا
به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس باید به طور منظم اسکن مغزی (MRI) انجام دهند. این تصاویر اکنون برای تجسم اثرات عفونت کروناویروس استفاده می شود. مشکلات حافظه، از دست دادن حس بویایی و غیره در کووید به طرق مختلفی بر مغز تأثیر می گذارد، اما مکانیسم های پشت آن تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است. این به این دلیل است که تشخیص تغییرات مرتبط با بیماری در مغز ما تقریباً غیرممکن است اگر اطلاعات قابل مقایسه ای برای افراد مبتلا قبل از عفونت SARS-CoV-2 در دسترس نباشد.
با این حال، یک گروه وجود دارد که مغز آنها به طور استثنایی قبل از عفونت ثبت شده است: افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) معمولاً حداقل سالی یک بار مغز خود را با اسکن MRI بررسی می کنند تا پیشرفت بیماری و عوارض جانبی آنها را بررسی کنند. دارو. به گفته محققان دانشگاه برن و بیمارستان Inselspital در برن، این حجم وسیع از داده های تصویربرداری فرصتی منحصر به فرد برای ما فراهم می کند تا اثراتی را که عفونت COVID-19 می تواند بر ساختار مغز داشته باشد، درک کنیم.
مایکل ربسامن، مهندس زیست پزشکی، دکترای پزشکی، میعتقد است که تعداد زیاد اسکن ها ما را قادر می سازد تا مغز افراد را قبل و بعد از عفونت COVID-19 مقایسه کنیم. دانشجوی موسسه دانشگاهی تشخیصی و مداخله ای نورورادیولوژی در برن. به گفته ربسامن، این نوع مطالعه طولی افراد به طور بالقوه بسیار مفیدتر از مطالعات قبلی است که تصاویر MRI گروه هایی از افراد سالم را با بیماران COVID-19 مقایسه می کردند.
انقباض در قشر مغز
برای ارزیابی امکان سنجی این نوع تجزیه و تحلیل، محققان یک مطالعه در مقیاس کوچک انجام دادند: تا کنون، آنها 113 تصویر اسکن مغزی MRI را برای 14 بیمار ام اس که عفونت SARS-CoV-2 داشته اند، ارزیابی کرده اند. برای این مطالعه، محققان افرادی را انتخاب کردند که وضعیت ام اس آنها در طول دوره زمانی مربوطه ثابت مانده بود - این به این معنی بود که هرگونه تغییری که در مغز تشخیص داده می شود نباید ناشی از عود مولتیپل اسکلروزیس باشد. برای تجزیه و تحلیل، محققان حجم نواحی مختلف مغز را در طی چندین سال و سپس چند ماه پس از عفونت کووید-19 اندازه گیری کردند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که حجم ماده خاکستری به طور کلی ثابت باقی مانده است. اما یک ناحیه قشر خاص، شکنج پاراهیپوکامپ، به دنبال عفونت COVID-19 از نظر آماری کوچکتر بود. این تغییر منطقه ای به دلیل اندازه کوچک آن تأثیر کمی بر حجم کلی داشت. نتیجه با یافته های یکی از مطالعات مقطعی از بریتانیا که در بالا ذکر شد مطابقت دارد. از آنجایی که ناحیه شکنج پاراهیپوکامپ مغز با بویایی و حافظه مرتبط است (در میان سایر عملکردها)، یک پیوند فرضی با حس بویایی و از دست دادن حافظه که معمولاً با عفونت COVID-19 مرتبط است، وجود دارد. مکانیسمی که توسط آن ویروس SARS-CoV-2 منجر به این تغییرات می شود موضوع تحقیقات مداوم است.
در سراسر جهان حجم وسیعی از داده های تصویربرداری برای بیماران ام اس وجود دارد. تجزیه و تحلیل این مواد می تواند نگاه دقیق تری به پیوندهای علت و معلولی داشته باشد - برای مثال، ارزیابی اینکه آیا شدت عفونت COVID-19 تفاوتی ایجاد می کند یا خیر. یا اینکه آیا تغییرات مشابهی در ساختار مغز در افراد واکسینه شده و واکسینه نشده رخ می دهد. سوال بزرگ همچنین این است که آیا تغییرات اندازه گیری شده برگشت پذیر هستند یا ادامه می یابند. یک دوره طولانی تر مشاهده در یک مطالعه بزرگتر می تواند نشان دهد که در طول مدت طولانی کووید در مغز چه اتفاقی می افتد - زیرا این اغلب با تأثیر منفی بر عملکردهای شناختی همراه است.