انتقال هدفمند ژن به غضروف توسط نانو ذرات

به گزارش روابط عمومی پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، محققان کشور موفق به معرفی نانو ذرات کندروئیتین سولفات بهینه سازی شده با کیتوزان به عنوان ابزار مناسبی برای انتقال هدفمند ژن به غضروف شدند.
استئوآرتریت شایع ترین بیماری مفصلی است که زندگی مبتلایان را با محدود کردن حرکتشان تحت تأثیر قرار می دهد.
بنابر گزارش ها تا سال ۲۰۳۰ میلادی تنها در ایالات متحده ۶۷ میلیون نفر به این بیماری مبتلا خواهند بود. زمینه ژنتیکی، آسیب های مفصلی و افزایش سن مهمترین دلایل ابتلا به این بیماری هستند.
همزمانی درد و التهاب در مبتلایان به استئوآرتریت باعث پیچیدگی درمان می شود؛ به همین دلیل درمان مؤثری که ترمیم بافت آسیب دیده را ممکن کند، تاکنون یافت نشده است.
درمان های مرسوم استئوآرتریت مانند روش های مهندسی بافت و انتقال هدفمند دارو به دلیل ساختار خاص و فشرده غضروف باعث ترمیم مؤثر آن نمی شود.
انتقال هدفمند و مؤثر ژن جهت برقراری مجدد هموستازی مناسب در بافت غضروف ضروری است. انتقال هدفمند و مؤثر ژن به غضروف، راهی برای درمان استئوآرتریت است.
نانو ذرات مذکور به دلیل ساخته شدن از پلیمرهای طبیعی دارای کمترین توکسیسیته (اثر سمی) بوده و به دلیل وجود کندروئیتین سولفات به شکل مؤثری به غضروف منتقل می شوند. ژن مورد نظر به شکل پلاسمید درون نانو ذرات قرار گرفت و ذرات ایجاد شده از نظر ساختار و عملکرد بررسی شد.
نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی& Colloids and Surfaces B: Biointerface منتشر شده است، نشان داد، جذب نانو ذرات مذکور توسط سلول ها و زنده مانی سلول ها پس از آن با نانو ذرات کیتوزان و لیپوفکتامین قابل مقایسه است.
همچنین نشان داده شد استفاده از نانو ذرات ساخته شده در این پژوهش جذب پلاسمیدها و زنده مانی سلول ها پس از آن را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.
نتایج این پژوهش نشان داد نانو ذرات کیتوزان-کندروئیتین سولفات می توانند به عنوان ابزار مناسبی در ژن درمانی استئوآرتریت مورد استفاده قرار گیرند.

استئوآرتریت چیست؟
استئوآرتریت یا OA شایعترین نوع آرتریت است. بطور معمول هدف این بیماری مفاصل دست ها، ران ها، زانو ها، پا ها و مهره های کمری است. گاهی اوقات این بیماری به بند انگشتان مچ دست، آرنج ها و شانه ها حمله می کند. اگر حتی این بیماری باعث بد شکلی های مفصلی مثل روماتوئید آرتریت در شما نشود می تواند به مقدار زیادی بر روی فعالیت های روزانه شما تاثیر بگذارد. استئوآرتریت برروی غضروف ها اثر می گذارد. این بیماری باعث سائیدگی، فرسودگی و در اکثریت موارد می تواند بطورکلی غضروف را از بین ببرد و استخوان بر روی استخوان قرار می گیرد. نتیجه این تخریب درد بسیار آزار دهنده ای خواهد بود. تا سن 65 سالگی تقریبا 75 درصد افراد دارای شواهد رادیوگرافی از استئوآرتریت در ناحیه دست، پا، زانو و ران خود هستند.

علائم& استئوآرتریت
علائم این بیماری شامل خشکی و سفتی و درد مفاصل، درد مفصل در هوای مرطوب و صبح ها و یا درد بعد از ورزش های سنگین است. در استئوآرتریت وجود التهاب همیشه از اولین علائم نیست ولی ممکن است فرد دارای مقداری تخریب مفصل باشد. این بیماری در زنان در حوالی دوره یائسگی و یا بعد از آن رخ می دهد. در مردان در حوالی یا بعد از میانسالی و در ورزشکاران و دیگر افراد که دارای ضربه هایی به مفاصلشان هستند رخ می دهد. این نوع از درگیری مفصل به عنوان بیماری مخرب مفصل (DJD) شناخته می شود. علائم اولیه استئوآرتریت شامل: درد پیوسته یا متناوب مفصل، خشکی مفاصل بعد از بلند شدن از خواب، تورم و حساسیت به لمس در یک یا چند مفصل، احساس غژغژ یا صدا در مفصل (که به علت مالش استخوان بر روی استخوان دیگر رخ می دهد)، درد مدوام در طول فعالیت های معمولی است.