تاثیر کووید-19 بر جفت در دوران بارداری

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، دانشگاه علم و صنعت هنگ کنگ (HKUST) و دانشگاه چینی هنگ کنگ (CUHK) امروز از تحقیقاتی رونمایی کردند که نشان می دهد چگونه عفونت COVID-19 ممکن است منجر به عوارض اواخر بارداری شود. این مطالعه تغییرات قابل توجهی را در تنظیم ژن در جفت نشان می دهد که راه را برای توسعه اهداف مولکولی بالقوه در درمان های آینده برای کاهش اثرات مضر COVID-19 بر سلامت مادر و جنین هموار می کند. تحقیقات قبلی شامل 2219 زن باردار مبتلا به عفونت SARS-CoV-2 از کشورها یا مناطق مختلف، از جمله هنگ کنگ، نشان داده است که عفونت SARS-CoV-2 خطر مرگ ناشی از بارداری، عوارض شدید مادرزادی و نامطلوب جنین و نوزاد را افزایش می دهد. در مطالعه دیگری، شیوع بالاتر زایمان زودرس در زنان باردار مبتلا به عفونت SARS-CoV-2 مشاهده شده است.

این افزایش خطر به ویژه در میان افرادی که در سه ماهه سوم بارداری خود به این ویروس مبتلا می شوند، در مقایسه با افرادی که در دوران بارداری آلوده نشده اند، مشهود است. علاوه بر این، در مجموع 142561 مورد از زنان باردار مبتلا به کووید-19 بین آوریل 2020 تا دسامبر 2022 در ایالات متحده گزارش شده است. یافته ها نشان داد که 11.21 درصد از نوزادان آنها که از این مادران متولد شده اند نارس به دنیا آمده اند و 9.7 درصد نیاز به بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه داشتند. علی رغم این یافته ها، مکانیسم های مولکولی زمینه ای که باعث افزایش خطر پیامدهای نامطلوب بارداری مرتبط با کووید-19 می شوند، هنوز کاملاً شناخته شده نیستند.

با تجزیه و تحلیل نمونه های MFI از هفت بیمار COVID-19 و هفت اهداکننده سالم، تیم تحقیقاتی دریافتند که عفونت SARS-CoV-2 باعث افزایش قابل توجهی در پاسخ ایمنی در MFI می شود. این پاسخ تشدید شده با تنظیم مثبت ژن های مرتبط با اینترفرون مرتبط است که می تواند جنین را در معرض التهاب، هیپوکسی و استرس اکسیداتیو قرار دهد. همزمان، این مطالعه اختلال در تنظیم ژن های رگ زایی را در MFI شناسایی کرد که به طور بالقوه منجر به تشکیل عروق خونی غیرطبیعی در جفت و محدودیت رشد جنین می شود. نکته مهم این است که تغییرات مولکولی مشاهده شده احتمالاً به دلیل نحوه واکنش بدن مادر به ویروس در هنگام اولین عفونت است، نه اینکه ویروس مستقیماً بر بافت های MFI در جفت تأثیر بگذارد.

محققان همچنین دریافتند که SARS-CoV-2 می تواند با تأثیر بر تنظیم ژن های مرتبط با بارداری در سلول های جفت خاص، بر رشد جفت تأثیر بگذارد. این مطالعه نشان داد که عناصر ژنتیکی به نام رتروترانسپوزون ها در انواع سلول های جفت تنظیم نمی شوند و در نتیجه ژن های گلیکوپروتئین مخصوص بارداری (PSG) را کاهش می دهند. این ژن ها در فرآیندهایی مانند توانایی جفت برای ایجاد رگ های خونی در رحم مادر، تعدیل سیستم ایمنی در جفت و رشد جفت نقش مهمی ایفا می کنند که همگی می توانند بر سلامت جنین تأثیر بگذارند.

پروفسور لئونگ معتقد است DNA انسان به عنوان طرح اولیه برای تمام فرآیندهای بیولوژیکی عمل می کند. فعال سازی و سرکوب دقیق ژن برای رشد و تکامل طبیعی حیاتی است. در بیماری ها، ژن ها به درستی تنظیم نمی شوند و باعث ایجاد خطا در مکانیسم های فیزیولوژیکی طبیعی می شوند. بنابراین. برای درک یک بیماری و تاثیر آن بر سلول ها، باید تغییرات الگوهای بیان ژن را روشن کرد. در طول همه گیری، از طریق مطالعات اپیدمیولوژیک، مشاهده شد که بیماران باردار مبتلا به کووید-19 خطرات بیشتری برای دریافت مراقبت های ویژه، مرگ و میر و عوارض خاص بارداری از جمله اختلالات فشار خون بالا در بارداری و بیماری آمبولی دارند و نوزادانی که متولد می شوند. در زنان مبتلا به کووید-19 احتمال نارس بودن و وزن کم هنگام تولد بیشتر بود.