تشخیص ویروس HPV شایع ترین عفونت مقاربتی
به گزارش روابط عمومی پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، آزمایش HPV یا آزمایش زگیل تناسلی تنها راه مطمئن برای آگاهی از ابتلا به این بیماری جنسی است. امروزه شاهد افزایش شمار تعداد مبتلایان به این بیماری هستیم که مهم ترین عامل آن عدم آگاهی در خصوص بهداشت روابط جنسی و تعدد روابط جنسی است.
زگیل تناسلی یک بیماری درمان ناپذیر است که می تواند زمینه ساز ابتلا به سرطان رحم و دهان به ویژه در زنان شود. این زگیل ها با تبخال تناسلی یا سایر عارضه ها متفاوت بوده و به راحتی قابل لمس و مشاهده هستند.
ویروس پاپیلومای انسانی عامل اصلی بروز این بیماری ویروسی است. میزان شیوع این بیماری به اندازه ای زیاد است که حتی با تماس پوستی و حفاظت نشده امکان انتقال آن به سایر نقاط بدن و مبتلا شدن به این ویروس وجود دارد.
زگیل های تناسلی معمولا در اطراف مقعد، اطراف لابیای واژن، کشاله های ران، روی آلت تناسلی و بیضه ها دیده می شوند. این عارضه ها شبیه به گوشت های اضافی هستند که به صورت یکجا یا پراکنده در نواحی مختلف بدن دیده می شوند.
این ویروس ها به دو گروه زیر تقسیم می شوند:
1.ویروس های HPV عامل زگیل
2.ویروس های HPV عامل سرطان
این ویروس ها به دو دسته کم خطر و پرخطر تقسیم بندی می شوند. برخی از انواع زگیل تناسلی می تواند پیش زمینه ابتلا به سرطان یا سایر بیمار ها شود.
لازم به ذکر است که این ویروس تقریبا مسئول تمامی موارد ابتلا به سرطان دهانه رحم در زنان است. در واقع میزان ابتلای زنان به این بیماری بسیار بیشتر از مردان است.
آزمایش HPV آزمایش نوظهوری نیست و در گذشته هم از روش هایی برای تشخیص این بیماری استفاده می کردند. روش انجام آزمایش و نمونه گیری در زنان و مردان کمی متفاوت است.
آزمایش HPV در واقع ابتلا یا عدم ابتلا به این بیماری را تشخیص می دهد. این آزمایش در زنان معمولا با نمونه برداری پاپ اسمیر انجام می شود. در صورت نیاز برای زنان بالای ۳۰ از آزمایش های کمکی هم استفاده می شود.
زگیل های تناسلی کم خطر می توانند باعث بروز موارد زیر شوند:
•ایجاد زگیل در اطراف مقعد یا ناحیه تناسلی و دهان
•عفونت در بدن
•بروز زگیل در سایر نقاط بدن از جمله دست ها و پاها
این زگیل ها معمولا باعث سرطان نمی شوند اما در صورت بی توجهی می توانند به نوع پرخطر تبدیل شده و عوارض جدی تری به همراه داشته باشند. این دسته از زگیل های تناسلی یا خود به خود محود شده یا پزشک با یک عمل سرپایی زگیل ها را می سوزاند.
اما زگیل های پرخطر باعث موارد زیر می شوند:
•عفونت شدید
•سرطان دهان
•سرطان دهانه رحم
•سایر بیماری های جنسی
•مشکلات زناشویی و بدشکلی واژن و آلت
بهتر است بدانید عفونت های ناشی از زگیل های پرخطر می تواند ۱ تا ۲ سال و حتی بیشتر ادامه داشته باشد. این دقیقا عاملی است که باعث بروز سرطان های مختلف می شود.
زگیل های پرخطر HPV به خصوص در زنان بالای ۳۰ سال منجر به سرطان های پرخطر رحم و دهانه رحم می شود. به همین دلیل انجام زودهنگام آزمایش HPV قدم مهمی برای درمان است.
طی این آزمایش نوع ویروس هم مشخص می شود و پزشک می تواند بسته به شرایط شما بهترین روش درمان را پیشنهاد بدهد. زگیل تناسلی در زنان با عوارض بسیار شدیدتر و بیشتری همراه است اما در مردان اغلب خود به خود از بین رفته یا تنها به صورت عارضه خود را نشان می دهد.
چه زمانی باید تست HPV داد؟
زگیل تناسلی در هر سنی می تواند افراد را درگیر کند. اما رایج ترین سن انجام آزمایش برای افراد بین ۳۰ تا ۴۰ سال است که کمک زیادی به تشخیص زودهنگام سرطان های مختلف خواهد کرد.
با توجه به وجود انواع مختلفی از ویروس HPV، علائم متفاوتی از این بیماری هم وجود دارد. بهتر است با دیدن علائم زیر برای انجام آزمایش زگیل تناسلی به پزشک متخصص زنان یا متخصص اورولوژی مراجعه کنید:
•درد در هنگام رابطه جنسی
•درد در ناحیه لگن و رحم
•ترشحات غیرمعمولی واژن
•خونریزی غیرعادی
•بروز عارضه های بدون خارش و قرمزی
•وجود خون در ادرار
•خونریزی پس از رابطه جنسی
•احساس وجود توده در واژن
&
انواع آزمایش HPV
در گذشته معمولا از روش های تشخیص ویروسی مانند کشت سلولی، روش های ایمونولوژی، یا میکروسکوپی برای انجام این آزمایش استفاده می شد.
اما اکنون با پیشرفت علم روش های بسیار جدیدی برای تشخیص دقیق این بیماری اختراع شده است. میزان صحت این روش های جدید نسبت به روش های گذشته بسیار بیشتر بوده و نتیجه دقیق تری دارند.
نتیجه ی این آزمایش در موارد سرطان رحم (تا ۹۰ درصد)، سرطان های مقعدی (۶۵ درصد)، سرطان های واژینال (۵۰ درصد)، و سرطان های مربوط به مردان تا ۳۵ درصد صحیح است.
در میان روش هایی که به آن ها اشاره خواهیم کرد، گاهی از آزمایش خون هم استفاده می شود. اما از آنجایی که این تست تنها نشان دهنده ی مواجهه قبلی با ویروس است، نتیجه آن چندان قابل اعتماد نیست.
بهتر است بدانید آزمایش HPV در سنین بین ۲۱ تا ۳۰ سال نتیجه چندان قابل اطمینانی ندارد. پس از ۳۰ سالگی لازم است به صورت دوره ای برای انجام آزمایش های مربوط به سلامت دستگاه جنسی اقدام کنید.
زنان بیش از مردان باید به این چکاپ های دوره ای توجه داشته باشند.
از جمله روش های مدرن انجام آزمایش های HPV می توان موارد زیر را نام برد:
۱. آزمایش اسید استیک
در این نوع از آزمایش HPV ضایعاتی که مشکوک هستند با اسید استیک خیس می شوند. اسید استیک طی ۵ تا ۱۰ دقیقه باعث بروز علائمی می شوند که نشان می دهد فرد به زگیل تناسلی مبتلا است.
معمولا از این روش برای مردان، تشخیص زگیل تناسلی در دهانه رحم و لابیا استفاده می شود. اگر ضایعات پس از قرار گرفتن در معرض گاز مرطوب اسید استیک، سفید رنگ شوند نشانه زگیل تناسلی هستند.
۲. آزمایش کولپوسکوپی
این تست، توسط پزشک متخصص زنان و به صورت سرپایی انجام می شود. در واقع طی تست کولپوسکوپی که برای زنان انجام می شود، دهانه رحم و واژن معاینه شده و در صورت نیاز برای تشخیص بهتر از اسید استیک استفاده می کنند.
۳. بیوپسی و نمونه برداری
در هنگام کولپوسکوپی پزشک در صورت نیاز می تواند از بافت مناطق مشکوک نمونه برداری کند. سپس این نمونه به آزمایشگاه فرستاده شده و نتیجه آن شدت بیماری را نشان می دهد. این روش هم برای مردان و هم برای زنان قابل انجام است.
۴. آزمایش های بر پایه DNA
این نوع از آزمایش زگیل تناسلی بسیار پیشرفته و روشی مدرن است که به دو صورت انجام می شود:
•ارزیابی جذبhc2: این روش مبتنی بر تکنیک های PCR بوده و بسیار ساده و اسان انجام می شود. می توان آن را مرتبا تکرار کرد و نتایج آن بهترین روش استاندارد برای تشخیص HPV است.
•تستHPV PCR:این تست با هدف مشخص کردن توالی و شدت ناهنجاری HPV انجام می شود. بهترین سن انجام این آزمایش ۳۰ سالگی است.
۵. تست پاپ اسمیر
هر خانمی حتما در زندگی اش یک یا چند بار تست پاپ اسمیر انجام داده و کم و بیش با آن آشنا هستند. درصورتی که علائم HPV را در خود مشاهده کردید، بهترین است ترس از آزمایش پاپ اسمیر را کنار گذاشته و برای انجام آن اقدام کنید. تست پاپ اسمیر رایج& ترین تست برای تشخیص HPV است که می تواند تغییرات بدخیم و عفونت هایی مانند HPV را تشخیص دهد.
معمولا این تست به صورت سرپایی انجام شده و پزشک متخصص زنان با استفاده از اسپکولوم دهانه واژن را باز کرده و با وسیله مخصوص از مخاط درون دهانه رحم نمونه برداری می کند. برای نمونه برداری معمولا پزشک از ضایعات قسمت فوقانی دیواره واژن استفاده می کند.
