تعاملات میکروبیوم با سیستم ایمنی و تنفسی نوزاد
به گزارش روابط پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، یک مطالعه چند رشته ای جدید که توسط محققان مرکز پزشکی دانشگاه راچستر انجام شد، نشان داد که توسعه مشترک سه سیستم، میکروبیوم روده، سیستم تنفسی و سیستم ایمنی، با سلامت تنفسی نوزاد مرتبط است.
این مطالعه با عنوان (مسیرهای رشد نابجای سلول های T نوزاد و میکروبیوتا، خطرات تنفسی را در دوران نوزادی پیش بینی می کند) در iScience منتشر شد و توسط کریستین شیبل، M.D.، دانشیار در بخش های اطفال و میکروبیولوژی و ایمونولوژی، و اندرو مک داوید، انجام شد.
این پروژه 148 نوزاد نارس و 119 نوزاد full term را از بدو تولد تا یک سالگی مورد بررسی قرار داد تا رشد میکروبیوم، سیستم ایمنی و تنفسی و چگونگی تأثیر این رشد مشترک بر سلامت کودک را بررسی کند. این سیستم ها معمولاً همزمان و همگام با کودک در طول سال اول زندگی رشد می کنند.
این مطالعه نشان داد که اختلال در هر یک از این سه سیستم منجر به عوارض تنفسی بیشتر برای نوزادان می شود. علاوه بر این، سن پس از قاعدگی (یا هفته های پس از لقاح) نوزاد معیار دقیق تری برای پیش بینی اختلال در هر یک از سیستم ها نسبت به زمان تولد بود.
شیبله می گوید: زمانی که نوزادی متولد می شود، معمولاً روز صفر برای آن کودک در نظر گرفته می شود. رشد سیستم ایمنی و میکروبی یک نوزاد در دو ماهگی برای نوزاد متولد شده در هفته 32 در مقایسه با نوزاد متولد شده در 42 سالگی یکسان به نظر نمی رسد.
پیامدهای استفاده از سن پس از قاعدگی به عنوان معیار می تواند به طور بالقوه نحوه نگرش پزشکان به خطر و مزایای درمان های تغییر دهنده سیستم ایمنی یا میکروبی مانند آنتی بیوتیک ها یا پروبیوتیک ها را تغییر دهد. این مطالعه نشان داد که آنتی بیوتیک ها یا عفونت های دوران بارداری مسیر رشد را مختل می کند. اگر نوزادان در معرض آنتی بیوتیک ها – به ویژه نوزادان نارس – قرار بگیرند، خطر ابتلا به بیماری های تنفسی در سال اول زندگی آنها افزایش می یابد.
به گفته Scheible علاوه بر این، مراقبان باید استفاده از پرو و پری بیوتیک ها را بررسی کنند. این مداخلات زمانی که در یک جدول زمانی توسعه نامناسب معرفی شوند ممکن است کارساز نباشند، و پزشکان باید استفاده از سن پس از قاعدگی را به عنوان معیاری برای آمادگی برای مشاهده مزایای درمان هایی که میکروبیوم و سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند، در نظر بگیرند.
تا این مرحله، این مطالعه نشان داد که وقتی جنین درست قبل از تولد در معرض آنتی بیوتیک یا عفونت قرار می گیرد، مسیر رشد طبیعی سلول های T مختل می شود و این اختلال کلونیزاسیون میکروبی تنفسی و بیماری های تنفسی بعدی را پیش بینی می کند. علاوه بر این، نویسندگان مطالعه دریافتند زمانی که میکروبیوم، سیستم ایمنی یا سیستم تنفسی مختل می شود، این سه سیستم دیگر در مسیر رشد موازی نیستند و چندین سال طول می کشد تا سیستم آسیب دیده به آن برسد.
مک دیوید گفت: ما توانستیم توسعه سیستم ایمنی و میکروبیوم را مدل سازی و اندازه گیری کنیم و آن را با تاریخچه بالینی بیمار مقایسه کنیم و ناهمزمانی این سیستم ها مستقیماً منجر به پیامدهای تنفسی بدتر می شود.
تحقیقات بیشتری برای تایید این یافته ها و تعیین مکانیسم های مرتبط با توسعه مشترک میکروبی-ایمنی مورد نیاز است. در صورت تایید، این نتایج می تواند پیامدهای عمده ای برای تعیین خطر/مزایای تجویز آنتی بیوتیک پری ناتال، زمان بندی بهینه برای مداخلات هدف گیری ایمنی و میکروبیوتا، و برای پیش بینی عوارض تنفسی بالقوه برای نوزادان نارس و کامل داشته باشد.
