تلاش دو سوم والدین برای عدم ابتلای فرزندان به بیماری های ارثی

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، بیماری های ارثی از جمله مواردی است که بسیاری از خانواده ها نمی خواهند به فرزندان و نوه های خود منتقل کنند. یک نظرسنجی ملی نشان می دهد که از هر پنج والد یک مورد می گوید فرزندشان به یک بیماری ارثی مبتلا است، در حالی که تقریباً نیمی از آنها در مورد احتمال ابتلای فرزندشان به چنین بیماری ابراز نگرانی کرده اند. بر اساس نظرسنجی ملی بیمارستان کودکان سلامت کودکان دانشگاه میشیگان در مورد سلامت کودکان، دو سوم والدین از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شان می خواهند راه هایی را برای جلوگیری از ابتلای فرزندشان به یک مشکل سلامتی که در خانواده وجود دارد، پیشنهاد کند. والدین نقش کلیدی در درک و رسیدگی به نگرانی های سلامتی فرزندشان، از جمله نگرانی های مربوط به بیماری های ارثی دارند. گزارش ملی بر اساس 2057 پاسخ از والدین کودکان یک تا 18 ساله است که در فوریه 2024 مورد بررسی قرار گرفتند.

تاریخچه سلامت ممکن است به کاهش خطر کمک کند. یک چهارم از والدین می گویند که از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خواسته اند که فرزندشان را بر اساس سابقه خانوادگی آزمایش یا معاینه کنند و 7 درصد می گویند که به دنبال آزمایش ژنتیک برای فرزندشان بوده اند. والدینی که در نظرسنجی شرکت کردند فکر می کنند سابقه خانوادگی فرزندشان را برای آلرژی (41%)، شرایط سلامت روان (33%)، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (23%)، چاقی (22%)، بیماری قلبی (20%)، سرطان (20%)، اعتیاد به الکل (18%)، شرایط خودایمنی (13%)، اوتیسم (6%) یا سایر شرایط مزمن (29%) مستعد نشان می دهد. اما یک چهارم والدین فکر می کنند که می توانند از ابتلای فرزندشان به بیماری هایی که در خانواده وجود دارد جلوگیری کنند. سابقه سلامت خانوادگی ممکن است به شناسایی کودکانی با احتمال بالاتر از حد معمول ابتلا به اختلالات پزشکی رایج، مانند بیماری قلبی، فشار خون بالا، سکته مغزی، برخی سرطان ها، چاقی و دیابت نوع 2 کمک کند. اما اینها اختلالات پیچیده ای هستند که تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، شرایط محیطی و انتخاب سبک زندگی قرار دارند. زمانی که والدین از سابقه سلامت خانوادگی فرزند خود اطلاع داشته باشند، می توانند اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به فرزندشان انجام دهند، مانند غربالگری زودهنگام، مشاوره ژنتیک، تشویق به تغذیه سالم و عادات ورزشی، و آگاهی از علائم و نشانه های احتمالی. داشتن استعداد ارثی برای یک بیماری ممکن است والدین را وادار کند که در انتخاب های خاص دقت بیشتری داشته باشند.

والدین نسبت به سابقه سلامت روان اعتماد کمتری دارند. اگرچه بسیاری از بیماری های روانی دارای یک جزء ژنتیکی هستند، والدین در نظرسنجی نسبت به سلامت روانی احساس می کنند در مورد سابقه سلامت خانواده فرزندشان نسبت به سلامت روان آگاهی بیشتری دارند. علاوه بر این، والدین کودکان بزرگتر گزارش می دهند که در مورد سابقه پزشکی خانوادگی بیشتر از سابقه بهداشت روانی خانواده با فرزند خود صحبت می کنند. بی میلی به بحث آشکار درباره تاریخچه سلامت روان خانواده ممکن است نشان دهنده انگی باشد که در بین نسل ها و فرهنگ ها وجود دارد. والدین می توانند بحث های مربوط به سلامت روان را با ادغام آن ها در مکالمات روزمره عادی کنند و ارتباط باز و صادقانه را در خانواده در مورد سلامت روان تشویق کنند. بسیاری از والدینی که در این نظرسنجی شرکت کردند معتقدند که فرزند 12 تا 18 ساله آنها می تواند با کمک آنها فرمی را در مورد سابقه سلامت خانواده خود پر کند. سابقه خانوادگی ممکن است برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد گزینه های درمانی بسیار مهم باشد. تشویق نوجوانان به یادگیری زودهنگام درباره سابقه سلامت خانوادگی شان می تواند به آنها قدرت دهد تا کنترل سلامت خود را در دست بگیرند و در طول زندگی خود تصمیم گیری آگاهانه داشته باشند.