تلاش محققان برای بهبود IVF در باروری

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، دانشمندان با آزمایش ژنتیکی نزدیک به 1000 جنین، دقیق ترین تحلیل را از سرنوشت جنین پس از لقاح آزمایشگاهی انسان ارائه کرده اند. تقریباً نیمی از جنین های مورد مطالعه به دلیل مشکلات ژنتیکی در مراحل اولیه رشد دچار توقف رشد شدند. بینشی آشکار که نشان می دهد تعداد بیشتری از نوزادان IVF می توانند با تغییراتی در روند درمان باروری کنار بیایند. ترکیب منحصربه فرد داده های جنین های گرفته شده نیز از طریق روش های طبیعی، نور جدیدی را بر مراحل اولیه بارداری هنوز تا حد زیادی مرموز می افکند. راجیو مک کوی نویسنده، استادیار زیست شناسی در دانشگاه جان هاپکینز، می گوید که این اتفاق در لقاح طبیعی نیز رخ می دهد، و به همین دلیل است که به طور متوسط چند ماه یا بیشتر طول می کشد تا بارداری حاصل شود. بسیار تعجب آور است که بسیاری از این عدم موفقیت در جنین به دلیل اشتباهات در تشکیل تخمک نیست، بلکه از اشتباهاتی است که در تقسیمات سلولی پس از لقاح رخ می دهد. محققان جانز هاپکینز و کلینیک زنان لندن در بریتانیا، جنین های IVF را که طی چند روز پس از لقاح رشد نکرده بودند، با جنین هایی که زنده مانده بودند مقایسه کردند و به دنبال تفاوت های ژنتیکی بودند.

آزمایش ژنتیک معمولاً فقط روی جنین های IVF انجام می شود که زنده می مانند تا تصمیم بگیرند که کدام جنین به رحم منتقل شود. اما از دیدگاه زیست شناسی، اگر هدف این باشد که چه چیزی به این جنین ها اجازه زنده ماندن می دهد، باید همه جنین های دیگر را نیز آزمایش کرد.این یافته ها نشان می دهد که چگونه برخی از جنین ها به درستی شروع به رشد می کنند در حالی که مواد ژنتیکی مادر از قبل در تقسیم سلولی کنترل تخمک بارگذاری می شوند، اما زمانی که ژن های جنین کنترل می شوند دچار تزلزل و توقف می شوند. سلول های انسانی معمولاً 46 کروموزوم، 23 کروموزوم از هر والدین دریافت می کنند. این تیم کشف کردند که جنین های غیرقابل زنده ماندن با مجموعه 46 کروموزومی شروع شدند، اما پس از تقسیم سلول ها، تعداد نادرستی از کروموزوم ها را منتقل کردند.

به نقل از دکتر مک کوی،این واقعاً مهم نیست که در همان ابتدا کروموزوم های اضافی از دست رفته داشته باشید، زیرا دستگاه مادری همه چیز را کنترل می کند. زمانی که ژنوم جنین روشن می شود، آن وقت است که همه چیز اشتباه می شود. جنین های انسان در مراحل اولیه رشد، نرخ های غیرعادی بالایی از افزایش و از دست دادن کروموزوم را تجربه می کنند که به نام آنیوپلوئیدی شناخته می شود. دانشمندان برای دهه ها با غربالگری جنین های IVF، آنئوپلوئیدی را مورد مطالعه قرار داده اند و این اتفاقات ناگوار به خوبی علت از دست دادن بارداری در انسان است. از آنجایی که آنیوپلوئیدی در بسیاری از گونه های دیگر نادر است، این یافته ها می تواند به توضیح اینکه چرا از دست دادن بارداری و سقط جنین در انسان بسیار رایج است کمک کند.

آنئوپلوئیدی نمونه ای از نوع بسیار قوی انتخاب طبیعی است که در هر نسل در انسان وجود دارد. ممکن است این فقط یک ویژگی تولید مثل و رشد انسان باشد، اما پیامدهایی برای IVF دارد. بنابراین در دراز مدت، امید است که بتوان آزمایش ژنتیکی و نتایج IVF را بهبود بخشید. محققان قصد دارند آزمایش های بیشتری را روی سلول های خاص جنین های IVF انجام دهند تا منشا کروموزوم ها را ردیابی کنند و ببینند آیا تقسیم های سلولی غیرطبیعی با ژنتیک مادر یا پدر مرتبط است یا خیر. آنها همچنین می خواهند بهتر درک کنند که آیا عواملی مانند ترکیب شیمیایی در ظرفی که جنین در آن رشد می کند می تواند شانس بقا را افزایش دهد یا خیر. مایکل سامرز، مشاور ارشد پزشکی تولیدمثل در کلینیک زنان لندن، معتقد است که به طور بالقوه می توان بسیاری از این موارد را با درک بیشتر در مورد ماشین هایی که باعث توقف جنین می شوند، اصلاح کرد. مشکل می تواند این باشد که ترکیب شیمیایی محیط کشت که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد به همه جنین ها اجازه رشد نمی دهد، تقسیم سلولی غیرطبیعی به دلیل فشار روی تخمک و جنین اولیه است که باعث تقسیم های غیر طبیعی مرتبط با ناهنجاری های کروموزومی می شود.