توصیه سازمان بهداشت جهانی برای پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی

به گزارش روابط عمومی پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، ویروس های آبله نه تنها از طریق تماس مستقیم با ترشحات بدن بلکه از طریق دست های آلوده نیز قابل انتقال است.
مردم بسیاری از کشور ها در حالی به آبله میمونی مبتلا می شوند که ممکن است به مناطق شیوع این ویروس سفر نکرده باشند. به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت آبله میمونی را به عنوان یک وضعیت اضطرار بهداشت عمومی در سطح جهان معرفی کرد.
گروهی از محققان آلمانی این موضوع را بررسی کردند که آیا می توان ویروس آبله میمونی را با دو ماده ضدعفونی کننده توصیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت غیرفعال کرد یا خیر. آنان دریافتند که هر دو ماده ضدعفونی کننده به طور موثر ویروس را در مدت ۳۰ ثانیه غیرفعال می کند.
دکتر "تونی مایستر"، نویسنده اصلی این گزارش گفت: بنابراین برای جلوگیری از ابتلا به آبله میمونی رعایت بهداشت دست ها ضروری است.
محققان برای بررسی اثربخشی ضدعفونی کننده های توصیه شده توسط این سازمان، ویروس ها را با یکی از فرمول های توصیه شده این سازمان و همچنین با اجزای اصلی آن ها یعنی اتانول و ایزوپروپانول به صورت جداگانه در تماس قرار دادند. بررسی ها نشان داد که هر دو ضد عفونی کننده به اندازه کافی در غیر فعال شدن ویروس موثر هستند.
به گزارش مدیکال اکسپرس، محققان تاکید کردند: از آنجایی که اکثر ضدعفونی کننده های تجاری حاوی اتانول یا ایزوپروپانول هستند، ویروس را غیرفعال می کنند، اما عامل مهم غلظت مواد است که می توان از روی بسته بندی آن را خواند. ضدعفونی کننده های حاوی مقادیر ۴۰ تا ۶۰ درصد اتانول یا ۴۰ درصد ایزوپروپانول یا بیشتر در برابر آبله میمونی مؤثر هستند.


آبله میمونی چیست و چگونه کشف شد؟
& آبله میمونی یا Monkeypox& (مانکی پاکس) اولین بار در سال ۱۹۵۸ در دو گروه از میمون های یک مرکز تحقیقاتی گزارش شد و اولین گزارش شیوع انسانی به عنوان یک بیماری زونوتیک حدود ۵۲ سال پیش در جمهوری کنگو بود و بعد از آن فقط در برخی کشور های آفریقای غربی گزارش شد و البته موارد تک گیر که در اثر مسافرت بود؛ در کشور های آمریکا، انگلستان، اسرائیل و سنگاپور نیز دیده شده بود.
آبله میمونی توسط یک ویروس با DNA دو رشته ایی که به خانواده اورتوپاکس ویروس ها تعلق دارد ایجاد می شود. از لحاظ ژنتیکی دو نوع ویروس مانکی پاکس آفریقای مرکزی (کنگویی) و غرب آفریقا وجود دارد که نوع کنگویی بیماری خطرناک تر، شدید تر و با قدرت سرایت و گسترش بیشتری همراه است.


راه تشخیص آبله میمونی
دقیق ترین و قطعی ترین روش تشخیص از راه تهیه نمونه از تاول پوستی (از سطح ضایعه و یا مایع وزیکول و پوستول و یا از کبره خشک) و با رعایت ایمنی حداکثری توسط پرسنل و از طریق انجام تست PCR در آزمایشگاه می باشد. به دلیل ویرمی (ویروس در خون) سریعا گذرا، نمونه خون محیطی ارزش چندانی برای تشخیص ندارد.
باید توجه داشت که کلیه ویروس های اورتوپاکس عکس العمل متقابل سرولوژیک& (cross reaction) دارند، لذا تست های مبتنی بر آنتی ژن و آنتی بادی ارزش تشخیصی اختصاصی چندانی ندارند.