جلوگیری از توسعه سرطان کبد با لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس
به گزارش روابط پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، مطالعات اخیر نشان می دهد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می تواند سرطان کبد مرتبط با بیماری کبد چرب را از بین ببرد.
در مطالعه اخیر منتشر شده در eBioMedicine، محققان بررسی کردند که آیا مکمل های پروبیوتیک با لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می تواند به جلوگیری از توسعه سرطان کبدی مرتبط با بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD-HCC) با استفاده از مدل های تومورزایی موش کمک کند.
بروز جهانی NAFLD-HCC در حال افزایش است، اما در حال حاضر هیچ اقدام پیشگیرانه ای علیه آن در دسترس نیست. با توجه به شواهد فزاینده ای مبنی بر ارتباط نزدیک آن با دیس بیوز میکروبی روده، محققان مطالعاتی را برای بررسی پتانسیل پیشگیری کننده پروبیوتیک ها، مانند L. acidophilus، در برابر NAFLD-HCC آغاز کرده اند.
در انسان، فعل و انفعال متقابل بین کبد و روده از طریق گردش خون ورید پورتال در طول سرطان کبد یا HCC، اختلال در تنظیم پیدا می کند، که پاتوبیونت ها را در بیماران NAFLD-HCC غنی می کند و پروبیوتیک های معمول آنها، از جمله لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم را کاهش می دهد.
L. acidophilus به طور گسترده ای به عنوان یک مکمل خوراکی در برابر چندین بیماری، مانند عدم تحمل لاکتوز و کولیت، تجاری شده است.
مطالعات قبلی با افراد انسانی حتی به امکان پذیری آن در برابر NAFLD و استئاتوهپاتیت غیر الکلی (NASH) اشاره کرده اند. با این حال، اثرات ضد تومور زایی آن در برابر بدخیمی های کبدی تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است.
در مطالعه حاضر، محققان از مدل های موش NAFLD-HCC برای بررسی اثرات ضد تومورزایی L. acidophilus استفاده کردند.
آنها تومورزایی NAFLD-HCC را در موش های معمولی و بدون میکروب با تزریق دی اتیل نیتروزامین (DEN) و تغذیه با رژیم غذایی پرچرب-کلسترول بالا (HFHC) یا با کمبود کولین (CDHF) توسعه دادند.
پس از تجویز روزانه L. acidophilus یا شاهد بافر فسفات سالین (PBS) به مدت 28 هفته، تیم تمام موش های NAFLD-HCC تغذیه شده با HFHC را قربانی کردند و مشاهده کردند که آیا تومورهای ماکروسکوپی در کبد دارند یا خیر.
علاوه بر این، آنها توالی متاژنومیک مدفوع را برای ارزیابی تأثیر L. acidophilus بر میکروبیوتای روده انجام دادند. موش های بدون میکروب که 34 هفته تحت درمان قرار گرفتند، به اثبات تنها اثر مفید L. acidophilus کمک کردند.
این تیم همچنین یک مدل آلوگرافت NAFLD-HCC ارتوتوپی را با تزریق داخل کبدی سلول های HCC موش در موش های معمولی تغذیه شده با رژیم غذایی HFHC توسعه دادند که به تأیید بیشتر اثر مفید درمان L. acidophilus کمک کرد.
این تیم کارکردهای بیولوژیکی محیط شرطی L. acidophilus (L.a CM) و متابولیت ها را در سلول های انسانی NAFLD-HCC و ارگانوئیدهای موش بررسی کردند.
در نهایت، آنها پروفایل متابولومیک را با استفاده از کروماتوگرافی مایع-طیف سنجی جرمی (LC-MS) برای شناسایی متابولیت عملکردی L. acidophilus انجام دادند.
در مدل موش توموروژنز، به عنوان مثال، موش های مبتلا به NAFLD-HCC، L. acidophilus در میان گونه های کاهش یافته بود که نشان دهنده اثر محافظتی و ضد تومورزایی احتمالی آن در برابر NAFLD-HCC است.
نتایج تعیین توالی متاژنومیک مدفوع هیچ تفاوتی در تنوع α- و β بین آزمایش تیمار شده با L. acidophilus و موش های کنترل درمان نشده نشان نداد، که نشان می دهد L. acidophilus حداقل تأثیر را بر ترکیب کلی میکروبیوتا دارد.
با این حال، فراوانی میکروب های مشترک را افزایش داد و در عین حال پاتوژن های احتمالی را کاهش داد.
ارزیابی بافت شناسی همچنین کاهش قابل توجهی از استئاتوز و التهاب را در بافت های کبدی غیر تومورزا موش های تحت درمان با L. acidophilus شناسایی کرد.
در همان زمان، سطوح سرمی آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، دو نشانگر آسیب کبدی و کلسترول در موش های تحت درمان با L. acidophilus کاهش یافت، اما وزن بدن و کبد آنها در مقایسه با گروه کنترل مشابه باقی ماند.
در واقع، تجویز L. acidophilus به طور قابل توجهی تعداد، اندازه و بار تومور را بدون تأثیر بر بروز تومور کاهش داد.
مانند مدل موش توموروژنز، آلوگرافت موش تحت درمان با L. acidophilus دارای تومورهای کبدی کوچکتر با وزن و حجم کاهش یافته بود.
فلورسانس در آزمایش هیبریداسیون درجا نشان داد که L. acidophilus به وفور در کولون بیان شد، اما در بافت کبد موش های گاواژ شده بیان نشد.
این نشان داد که L. acidophilus اثرات محافظتی خود را از طریق مولکول های ترشح شده اعمال می کند.
در مطالعه حاضر، محققان دریافتند که مکمل پروبیوتیک با L. acidophilus یک پیشگیری کننده بالقوه از NAFLD-HCC است.
آنها نشان دادند که L. acidophilus اثرات ضد تومورزایی قوی در موش های آزمایشگاهی و NAFLD-HCC از خود نشان داد و متابولیت مسئول عملکرد محافظتی L. acidophilus اسید والریک است.