خاصیت ضد پیری در علف های هرز

پتانسیل ضد پیری در علف های هرز مهاجم یافت می شود.

بر اساس تحقیقات جدید، میوه گیاه کاکلبور، که در سراسر جهان رشد می کند و اغلب به عنوان یک علف هرز مضر شناخته می شود، دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است که می تواند آن را به عنوان محافظ پوست معرفی کند. محققان دریافتند که ترکیبات موجود در میوه های سیخدار ( spiky fruits ) این گونه، آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض UVB را کاهش داده و در آزمایش های آزمایشگاهی با استفاده از سلول ها و بافت ها، بهبود زخم را تسریع می کند. عصاره کاکلبور همچنین بر تولید کلاژن تأثیر می گذارد، پروتئینی که به پوست خاصیت ارتجاعی می دهد و از چین و چروک جلوگیری می کند.

Eunsu Song، کاندیدای دکترا در دانشگاه Myongji در کره جنوبی، که این تحقیق را با پروفسور دانشگاه Myongji، Jinah Hwang انجام داد، اعلام کرد: ما دریافتیم که میوه کاکلبور پتانسیل محافظت از پوست و کمک به افزایش تولید کلاژن را دارد.از این نظر، می تواند یک ماده جذاب برای کرم ها یا سایر اشکال آرایشی باشد. اگر با سایر ترکیبات موثر مانند هیالورونیک اسید یا رتینوئیک اسید در برابر پیری مخلوط شود، احتمالاً اثر هم افزایی نشان خواهد داد.

سانگ تحقیقات جدید را در Discover BMB، نشست سالانه انجمن آمریکایی بیوشیمی و زیست شناسی مولکولی، 25 تا 28 مارس در سیاتل ارائه خواهد کرد.

کوکلبور گیاهی بومی اروپای جنوبی، آسیای مرکزی و چین است که در سرتاسر جهان گسترش یافته است و اغلب در مناطق مرطوب یا شنی مانند گودال های کنار جاده ها و سواحل رودخانه ها یافت می شود.میوه های متمایز آن، پوشیده از پوسته های سفت و فرز، قرن هاست که در طب سنتی برای سردرد، گرفتگی بینی، اختلالات رنگدانه های پوست، بیماری های مرتبط با سل و آرتریت روماتوئید استفاده می شود. در سال های اخیر دانشمندان کاربرد بالقوه آن را در درمان آرتریت روماتوئید و سرطان بررسی کرده اند.مطالعه جدید اولین مطالعه ای است که خواص میوه را به عنوان یک عامل ترمیم کننده زخم و محافظ پوست بررسی می کند. محققان ابتدا خواص مولکولی عصاره میوه کاکلبور را مورد مطالعه قرار دادند و ترکیبات خاصی را جدا کردند که می تواند به اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی کمک کند.

آنها سپس از کشت سلولی و یک مدل بافت سه بعدی با خواصی شبیه به پوست انسان استفاده کردند تا چگونگی تأثیر این ترکیبات بر تولید کلاژن، بهبود زخم و آسیب ناشی از اشعه UVB را بررسی کنند.

نتایج نشان داد که عصاره میوه کاکلبور تولید کلاژن را تشویق می کند، بهبود زخم را سرعت می بخشد و اثر محافظتی در برابر اشعه UVB دارد. با مقایسه زیست فعالی میوه های کاکلبور که در مکان های مختلف رشد می کنند، محققان دریافتند که میوه هایی که در کره جنوبی رشد می کنند دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی کمی بالاتر و فعالیت ترمیم زخم بیشتر از میوه هایی هستند که در چین رشد می کنند.

البته محققان هشدار دادند که دوزهای بالای عصاره میوه کاکلبور می تواند مضر باشد و تحقیقات بیشتری برای تعیین نحوه استفاده ایمن از آن در کاربردهای آرایشی یا دارویی لازم است. سانگ می گوید: میوه کاکلبور در پوسته های خود یک ماده سمی به نام کربوکسی تراکتیلوزید دارد که می تواند به کبد آسیب برساند.

کوکلبور با افزایش سنتز کلاژن پتانسیل خود را به عنوان یک عامل آرایشی نشان داد. با این حال، نتایج منفی را هم با غلظت های بالاتر نشان داد. بنابراین، یافتن غلظت مناسب بسیار مهم به نظر می رسد و کلید تجاری سازی عصاره میوه کاکلبور در لوازم آرایشی است.

در ادامه، محققان قصد دارند مکانیسم های بیولوژیکی درگیر را مطالعه کنند و آزمایش هایی را در جایگزین های حیوانی انجام دهند تا راه هایی را برای تطبیق ایمن عصاره های میوه کاکلبور برای استفاده در محصولات آرایشی و بهداشتی کشف کنند.