خداحافظی با پیری با کشف آنزیم

به گزارش روابط پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، دانشمندان دریافته اند که یک آنزیم خاص در بدن ما می تواند تأثیرات زیان بار انباشت چربی در طول زمان را از بین ببرد.
همه ما در مقطعی از زندگی ممکن است به زندگی طولانی تر از حد انتظار فکر کنیم. برخی از ما نیز ممکن است ساعت های زیادی را صرف پژوهش در مورد راز افزایش طول عمر کرده باشیم. اکنون طبق معمول علم به کمک ما می آید.
آیلین جورجلینا اورورک (Eyleen Jorgelina O'Rourke) از دانشگاه ویرجینیا و همکارانش در ماموریتی برای کشف مکانیزم هایی هستند که نه تنها طول عمر را افزایش می دهند، بلکه پیری سالم را نیز ارتقا می دهند. اکنون تلاش ها و زحمات متمادی آنها در نهایت در حال نتیجه دادن است، چرا که می گویند آنزیمی را کشف کرده اند که ممکن است روند پیری را کُند کند.
جالب اینجاست که این آنزیم، اتانول - الکل رایج موجود در مشروبات الکلی - را از بدن حذف می کند.
بیانیه پژوهشگران تاکید می کند که این آنزیم قبلاً به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است و اکنون می تواند ما را به یافتن راه حل های دارویی بهتر نزدیک کند.

راهی برای یافتن مکانیزم های اساسی بدن
پژوهشگران برای کشف رازهای ضد پیری، چیزی غیرعادی را مطالعه کردند. آنها به سراغ کرم های میکروسکوپی موسوم به Caenorhabditis elegans رفتند، چرا که در کمال تعجب، ژن های این موجودات خاک زی 70 درصد با ما مشترک است که آنها را به نامزدهایی عالی برای این پژوهش تبدیل می کند. گفتنی است که کرم های میکروسکوپی تاکنون الگوی مطالعه دو اکتشاف برنده جایزه نوبل در پزشکی بوده اند.
پژوهشگران در حین مطالعه روی این کرم ها مکانیزمی به نام «واکنش ضد پیری با واسطه الکل و آلدئید دهیدروژناز» (AMAR) را شناسایی کردند که کوتاه شده آن در زبان سانسکریت به معنی جاودانگی است.
اورورک می گوید: به دنبال یک فرضیه کاملاً تأییدشده افتادیم مبنی بر اینکه راز طول عمر فعال شدن فرآیند جوان سازی سلولی به نام اتوفاژی است و در نهایت مکانیزم ناشناخته ای برای افزایش سلامت و طول عمر یافتیم.
این مکانیزم ضد پیری با فعال کردن یک ژن خاص به نام adh-1 عمل می کند. این ژن از طریق این فرآیند قادر است آنزیم الکل دهیدروژناز بیشتری تولید کند و در نتیجه محصولاتِ جانبیِ سمی چربی بدن یعنی گلیسرول و گلیسرآلدئید را از بین ببرد. این محصولات جانبی با گذشت زمان و با افزایش سن ایجاد می شوند و در نتیجه (از بین رفتن آنها)، عوارض سلامتی ایجاد می شود.

جالب اینجاست که پس از این آزمایش، کرم های مورد مطالعه 50 درصد بیشتر عمر کردند و همچنین علائم تندرستی بیشتری از خود نشان دادند.
پژوهشگران برای اطمینان، مکانیزم AMAR را روی یک مدل آزمایشگاهی دیگر یعنی مخمرها آزمایش کردند. این میکروارگانیسم تک سلولی ترکیب ژنتیکی مشترکی با انسان دارد. پژوهشگران در مورد آنها نیز به نتایج مشابهی رسیدند.
اورورک می گوید: امیدواریم پژوهش ما منجر به توسعه داروهایی شود که AMAR را هدف قرار می دهند.
وی در پایان افزود: با توجه به اینکه بیماری های مرتبط با افزایش سن در حال حاضر بار عمده عوارض سلامتی بیماران، خانواده های آنها و سیستم مراقبت های بهداشتی را تشکیل می دهند، هدف قرار دادن فرآیند پیری مؤثرترین راه برای کاهش این بار و افزایش تعداد سال های عمر و یک زندگی مستقل و سالم برای همه ما خواهد بود.
نتایج این پژوهش در مجله Current Biology منتشر شده است.