درمان اپی ژنتیک سرطان سینه مقاوم به غدد درون ریز

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، محققان موسسه تحقیقات پزشکی گاروان کشف کردند که مقاومت غدد درون ریز، یکی از دلایل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان سینه، می تواند توسط یک تغییر اپی ژنتیکی به نام متیلاسیون DNA حمایت شود. این تیم با موفقیت این متیلاسیون را معکوس کرد تا رشد سرطان در مدل های حیوانی مشتق شده از بیمار را کاهش دهد. محققان با استفاده از دوز پایین داروی اپی ژنتیک درمانی دسیتابین، که در حال حاضر برای درمان برخی از سرطان های خون استفاده می شود، رشد تومورهای سینه مقاوم به غدد درون ریز را در موش ها سرکوب کردند و زمان بقا را تا 90 درصد افزایش دادند. این یافته، که در فاز اول آزمایش بالینی آینده آزمایش خواهد شد، یک تغییر بالقوه برای بیش از 4000 نفری است که هر ساله تنها در استرالیا مبتلا به سرطان پستان مقاوم به غدد درون ریز تشخیص داده می شوند. این تحقیق یک رویکرد کاملاً جدید را برای درمان سرطان پستان مقاوم به غدد درون ریز نشان داده است. در مطالعه اخیر، محققان نه تنها مکانیسم مولکولی جدیدی را مشخص کرده اند که چگونگی ایجاد مقاومت غدد درون ریز را توضیح می دهد، بلکه درمانی را شناسایی کرده اند که در حال حاضر در کلینیک استفاده می شود که می تواند دقیقاً این مکانیسم را هدف قرار دهد.

تغییرات اپی ژنتیکی باعث مقاومت در برابر درمان سرطان سینه می شود

تخمین زده می شود که 70 درصد از تمام سرطان های سینه تشخیص داده شده گیرنده استروژن مثبت (ER+) هستند، که به این معنی است که رشد آنها توسط استروژن فعال می شود. هورمونی که نقش کلیدی در سلامت جنسی و تولید مثل در زنان دارد. در حالی که درمان غدد درون ریز که استروژن را در بدن سرکوب می کند، می تواند رشد این تومورها را کند یا متوقف کند، بیش از 30 درصد از بیماران دچار مقاومت می شوند و تومورهای آنها دیگر نیازی به استروژن برای رشد ندارند. در یک مطالعه در سال 2020، تیم تحقیقاتی اپی ژنوم سرطان مقاوم به غدد درون ریز را بررسی کرد، لایه ای از دستورالعمل ها که فعالیت DNA را سازماندهی و تنظیم می کند و نشان داد که مقاومت غدد درون ریز به گروه های متیل متصل به مناطق تنظیم کننده DNA و تغییر ساختار سه بعدی DNA در داخل سلولهای سرطانی مرتبط است.

رویکرد جدید در درمان سرطان سینه

در مطالعه اخیر، محققان تصمیم گرفتند الگوهای متیلاسیون غیرطبیعی را معکوس کرده و ساختار DNA سه بعدی را در سرطان سینه ER+ مقاوم به غدد درون ریز با استفاده از درمان اپی ژنتیک بازیابی کنند. آنها دریافتند که دسیتابین گروه های متیل را در نواحی تنظیم کننده DNA خاص حذف می کند و ساختار سه بعدی DNA را دوباره سیم کشی می کند تا نه تنها تولید گیرنده های استروژن را دوباره فعال کند، بلکه ژن های سرکوبگر تومور را نیز فعال کند که می تواند رشد سرطان را کاهش دهد. محققان پس از درمان تومورهای سرطان سینه مقاوم به غدد درون ریز مشتق از بیمار تنها با دسیتابین، از کاهش قابل توجه رشد سرطان در موش ها شگفت زده شدند. دسیتابین یک درمان اپی ژنتیک تایید شده توسط FDA و TGA است که در حال حاضر برای درمان موفقیت آمیز سرطان های سلولی خاص، از جمله سندرم های میلودیسپلاستیک استفاده می شود، اما مطالعات محدودی در مورد سرطان های دیگر وجود دارد. در حالی که مطالعه فعلی بر روی سرطان سینه ER+ متمرکز شده است، محققان می گویند که این دارو ممکن است پتانسیلی برای سایر سرطان های مقاوم به غدد درون ریز که ناشی از تغییرات اپی ژنتیکی هستند نیز داشته باشد.