غذای سلولی و متابولیسم سلول های ایمنی

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، تحقیقات جدید مرکز سرطان روگل دانشگاه میشیگان نشان می دهد که مسیرهای متابولیکی که نوع خاصی از عملکرد سلول های T را ایجاد می کنند، با آنچه قبلاً تصور می شد متفاوت است. کلید این کشف در روش جدیدی نهفته است که توسط هانا هونگ، دانشجوی کارشناسی ارشد ایمونولوژی منتشر شده است. سلول های T بازیگران حیاتی ایمنی تطبیقی ​​هستند که در برابر عفونت ها و سرطان ها نقش حفاظتی دارند. هونگ توضیح داده است که هویت و عملکرد خاص یک سلول T توسط مسیرهای متابولیکی کنترل می شود، بنابراین هر نوع عملکرد درونی سلول T متمایز است. هونگ نوعی غذای سلولی را برای رشد سلول های T در نظر گرفت که شبیه سلول های T در یک موجود زنده به نظر می رسند و رفتار می کنند.

تحقیقات قبلی در آزمایشگاه نشان داد که روشی که سلول ها از طریق متابولیسم در داخل یک موجود زنده انرژی می سازند، با نحوه مدل سازی متابولیسم قبلی در آزمایشگاه بسیار متفاوت است. این رویکرد جدید، هانگ را قادر ساخت تا در آزمایشگاه مشاهده کند که چگونه برنامه های متابولیک مختلف، ماندگاری سلول های T را در یک ارگانیسم تنظیم می کنند. ماندگاری بیش از حد سلول T برابر است با خودایمنی، یا بدن به اشتباه به سلول های سالم به عنوان سلول های بیمار حمله می کند، و تداوم بسیار کم به معنای ضعیف شدن سیستم ایمنی است.

آنها بر روی نوع خاصی از سلول T به نام TH17 تمرکز کردند که در پاسخ ایمنی بدن به پاتوژن ها عمل می کند. هونگ دریافت از آنجایی که سلول های TH17 می توانند مسیرهای متابولیکی متفاوتی داشته باشند، این ظرفیت را دارند که ویژگی های دیگر انواع سلول های T را که با خودایمنی و سرکوب سیستم ایمنی مرتبط هستند، به خود بگیرند. آنها مطالعات بیشتری صرف درک مکانیسم های اساسی می کنیم که باعث می شود سلول های TH17 از سلول هایی که در برابر عفونت ها محافظت می کنند به آنهایی که خودایمنی را ارتقا می دهند، تبدیل شوند. در نهایت، امید این است که هدف قرار دادن این مسیرها بتواند بیماری را معکوس کند.

سلول های T نقش مهمی در محافظت از ما در برابر بیماری های مختلف، مانند عفونت ها و سرطان دارند. با این حال، اگر بیش از حد فعال شوند، همین ویژگی ها می توانند منجر به خودایمنی شوند و به ما آسیب برسانند. درک دقیق تر از آنچه سلول های T چه سوخت و سازی دارند و متابولیسم آنها درک مهمی را برای مهار قدرت سیستم ایمنی بدون تغییر تعادل به سمت خودایمنی فراهم می کند.