نقش نوعی پروتئین حاصل از ژن SYCE2 در افزایش خطر سقط جنین
به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، در حالی که به خوبی ثابت شده است که ناهنجاری های کروموزومی عامل اصلی سقط جنین هستند، بیولوژی موثر در سقط جنین، با یا بدون خطاهای کروموزومی به خوبی شناخته نشده است. بیش از 114 هزار زن از ایسلند، دانمارک، بریتانیا، ایالات متحده و فنلاند که از دست دادن بارداری را تجربه کرده اند، در یک مطالعه مرتبط با ژنوم و آزمایش 50 میلیون نوع توالی شرکت کردند. یک نوع نادرست فرکانس پایین در ژن SYCE2 خطر سقط جنین را تا 22 درصد افزایش می دهد. دانشمندان DeCODE genetics، یکی از شرکت های تابعه Amgen و همکارانشان از ایسلند، دانمارک و ایالات متحده، مطالعه ای را با عنوان ارتباط نوعی پروتئین کمپلکس سیناپتونمال SYCE2 با از دست دادن بارداری از طریق تأثیر بر نوترکیبی منتشر کردند. نوترکیبی بین کروموزوم های همولوگ بخش اساسی میوز، تولید سلول تخمک و اسپرم انسان است. محصول SYCE2 بخشی از یک کمپلکس پروتئینی را تشکیل می دهد که برای تراز کروموزوم های همولوگ برای نوترکیبی ضروری است و پیش بینی می شود که نوع نادرست مرتبط با از دست دادن بارداری و نوترکیب، بر پایداری این کمپلکس پروتئینی تأثیر بگذارد.
بازرسی دقیق تر از تأثیر این گونه بر نوترکیبی، تأثیری را در موقعیت یابی متقاطع ها نشان داد که متناسب با طول کروموزوم ها است، هر چه کروموزوم طولانی تر باشد، اثر بزرگ تر است. تأثیر روی نوترکیبی در افراد زنده متولد شده اندازه گیری می شود. نویسندگان پیشنهاد می کنند که این تأثیر ممکن است در بارداری هایی که از بین رفته اند شدیدتر باشد و ممکن است به از دست دادن بارداری کمک کند. ارتباط با از دست دادن حاملگی، جنین های از دست رفته در اوایل بارداری را قبل از تشخیص بارداری به حساب نمی آورد، بنابراین ممکن است تاثیر این نوع بر موفقیت بارداری دست کم گرفته شود. یافته های گزارش شده در این مطالعه نشان می دهد که با وجود افزایش خطر سقط جنین، می توان یک نوع با اثر قابل توجه بر نوترکیبی ها را در جمعیت حفظ کرد.
