هفته جهانی حمایت از بیماران کلیوی

به گزارش روابط عمومی پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، از سال ٢٠٠۶، کمپین روز جهانی کلیه با شعار «آیا کلیه های شما سالم هستند؟» شروع به فعالیت می کند و هدفش ارتقای آگاهی عمومی درباره بیماری های کلیوی، درمان و پیشگیری از این بیماری ها است.
چه کسانی در معرض بیماری های کلیوی قرار دارند
افراد بالای ۶۰ سال، بیماران دیابتی، افراد با فشار خون بالا، افرادی با پیشینه بیماری های قلبی و سکته مغزی، سابقه خانوادگی از بیماری های کلیوی، افراد سیگاری، افراد چاق بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، احتمال ابتلای زنان به بیماری مزمن کلیه ۱۴ درصد و در مردان ۱۲ درصد است ؛ همچنین از هر ۱۰ نفر در جهان بین یک تا ۳ نفر دچار نارسایی کلیه هستند و بیماری های مزمن کلیوی سالانه بین ۶ تا ۸ درصد در سراسر دنیا در حال افزایش است.

بیماری های اصلی کلیه
به دو گروه اصلی تقسیم می شوند:
بیماری های داخلی
مانند نارسایی کلیه، عفونت مجاری ادراری و سندرم نفروتیک به وسیله نفرولوژیست درمان می شوند. ممکن است بیماران مبتلا به نارسایی پیشرفته کلیوی نیازمند درمان هایی چون دیالیز و پیوند کلیه باشند.
بیماری های جراحی
بیماری های جراحی کلیه مانند سنگ کلیه، مشکلات پروستات و سرطان مجاری ادراری توسط اورولوژیست ها از طریق جراحی، آندوسکوپی و لیتوتریپسی (سنگ شکن) صورت می پذیرد.
محافظت از کلیه ها کار دشواری نیست ‎؛ فقط کافیست اراده کنید و با انتخاب روش زندگی سالم، قدمی بزرگ در راه سلامتی بردارید.

عـــلائم بیماری های کلیوی

سوزش یامشکلات درحین ادرار کردن
تکرار ادرارخصوصادرنیمه شب
ظاهرشدن خون درادرار
تورم دراطراف چشم وبادکردن دست وپا خصوصا در اطفال
درددرقسمت پهلو، درست در زیردنده ها
& ازدیاد فشارخون

توصیه هایی جهت پیشگیری از بیماری های کلیوی
مصرف مایعات وآب به میزان کافی
ادرار کردن به موقع وتخلیه کامل مثانه
رعایت بهداشت به خصوص درناحیه ادراری وتناسلی
محافظت ازکلیه ها دربرابر سرما وضربه
تنظیم میزان قندخون وفشارخون درحد طبیعی

تشخیص بیماری کلیوی
پزشک شما با پرسیدن سوالاتی در مورد سابقه پزشکی خانوادگی شما، داروهایی که مصرف می کنید و اگر متوجه شدید که بیشتر یا کمتر از حد طبیعی ادرار می کنید، شروع می کند. پس از آن، یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. همچنین ممکن است موارد زیر را درخواست کند:
•آزمایش خون برای مشاهده مقدار مواد زائد در خون شما.
•آزمایش ادرار برای بررسی نارسایی کلیه.
•آزمایش های تصویربرداری مانند سونوگرافی به پزشک اجازه می دهد کلیه های شما را ببیند.
•بیوپسی کلیه که در آن بافت کلیه شما برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود تا علت مشکلات کلیوی شما کشف شود.

راه های درمان بیماری کلیوی

１.نارسایی حاد کلیه، زمانی است که کلیه های شما به طور ناگهانی از کار می افتند. این اتفاق ممکن است فقط در چند ساعت یا چند روز اتفاق بیفتد. در این حالت اگر هیچ مشکل دیگری وجود نداشته باشد، کلیه ها ممکن است خود را بهبود بخشند. در بیشتر موارد دیگر، نارسایی حاد کلیه در صورتی که زود تشخیص داده شود قابل درمان است. این درمان ممکن است شامل تغییر در رژیم غذایی، استفاده از داروها یا حتی دیالیز باشد.
2. اگر یک بیماری "مزمن" باشد، به این معنی است که یک بیماری طولانی مدت است. اگر بیماری مزمن کلیوی دارید، شما و پزشکتان با هم آن را مدیریت خواهید کرد. هدف این است که سرعت آن را کاهش دهید تا کلیه های شما همچنان بتوانند کار خود را انجام دهند، یعنی فیلتر کردن مواد زائد و آب اضافی از خون شما تا بتوانید هنگام ادرار کردن از شر آنها خلاص شوید. اول، پزشک شما بررسی خواهد کرد تا بفهمد چه چیزی باعث بیماری کلیوی شده است. به عنوان مثال، اگر دیابت یا فشار خون بالا دارید، ممکن است این اتفاق بیفتد. شما دارو مصرف خواهید کرد و ممکن است نیاز به تغییر رژیم غذایی خود داشته باشید و اگر دیابت دارید، باید آن را مدیریت کنید. ممکن است پزشک شما را تحت رژیم غذایی خاصی قرار دهد که سدیم، پروتئین، پتاسیم و فسفات کمتری دارد. این رژیم غذایی به شما کمک می کند زیرا اگر کلیه های شما آسیب ببینند، خارج کردن این مواد مغذی از خون برای آنها سخت تر می شود. رژیم غذایی خاص به این معنی است که کلیه های شما مجبور نیستند به سختی کار کنند. همچنین ممکن است محدودیت هایی در مورد میزان آب موجود در غذ اهایی که می خورید و میزان نوشیدنی هایتان وجود داشته باشد.
۳. نارسایی انتهایی کلیه (ESRD)، هنگامی که کلیه های شما نتوانند به تنهایی از پس دفع مواد زائد برآیند، درمان بیماری نهایی کلیه (ESRD) شروع می شود. این درمان ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
1.دیالیز: زمانی که کلیه ها دیگر نتوانند این کار را انجام دهند، مواد زائد و مایعات اضافی از بدن شما خارج می شود. دو نوع وجود دارد، همودیالیز، که در آن یک دستگاه مواد زائد و مایعات اضافی را از خون شما خارج می کند و دیالیز صفاقی، که شامل قرار دادن یک لوله نازک به نام کاتتر در شکم است، سپس محلولی وارد شکم شما می شود که مواد زائد و مایعات را جذب می کند، پس از مدتی محلول از بدن شما خارج می شود.
2.پیوند کلیه: یک جراح کلیه شما را با یک کلیه سالم از اهدا کننده جایگزین می کند، این اهدا کننده می تواند زنده یا مرده باشد. پس از عمل، شما تا پایان باید عمر دارو مصرف کنید تا مطمئن شوید که بدن کلیه جدید شما را پس نمی زند.