چگونگی تعامل ژن ها و ارتباط مغز و هوش
به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، هوش تا حدی ارثی است. مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد تغییرات ژنتیکی خاص با عملکرد بهتر در تست های هوش مرتبط است. مطالعات دیگر نشان می دهد که انواع ویژگی های مغز، مانند کارایی شبکه، با هوش مرتبط است. برای اولین بار، محققان، ویژگی های مختلف مغز و رفتار را به طور همزمان مورد مطالعه قرار داده اند. این تیم با استفاده از تجزیه و تحلیل ژن، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و تست های هوش، نشان دادند که کدام ویژگی های مغز ارتباط بین ژن ها و رفتار را تشکیل می دهند.
ژن ها، مغز، رفتار، مجموعه داده های منحصر به فرد
این مطالعه شامل 557 فرد 18 تا 75 ساله بود. محققان با استفاده از نمونه های بزاق، تجزیه و تحلیل کردند که کدام افراد دارای چه تعداد تنوع ژنی مرتبط با هوش بالا هستند. هزاران ژن وجود دارند که به هوش کمک می کنند. محققان یک امتیاز خلاصه برای هر فرد محاسبه کردیم که نشان دهنده استعداد ژنتیکی برای هوش بالا است. علاوه بر این، همه افراد در اسکن مغز شرکت کردند، که محققان از آن برای تعیین نه تنها ضخامت و سطح قشر مغز، بلکه همچنین سازماندهی شبکه های ساختاری و عملکردی در مغز استفاده کردند. همه شرکت کنندگان یک آزمون هوش را نیز تکمیل کردند. گستردگی و ثبت دقیق داده های مختلف در این مطالعه، بی سابقه است. برای اولین بار، سه گانه ژن ها، ویژگی های مختلف مغز و ویژگی های رفتاری به طور کلی بررسی شد. به طور خاص، این گروه تجزیه و تحلیل کرد که کدام تفاوت در تغییرات ژنتیکی مربوط به تفاوت در ویژگی های مغز و تفاوت در رفتار است.
تعامل ژن ها، ویژگی های مغز و هوش در چند ناحیه مغز
هنگامی که تیم فقط به ارتباط بین تغییرات ژنتیکی و ویژگی های مغز - یعنی بی توجهی به نتایج تست هوش - نگاه کردند، آنها ارتباط های متعددی را در بسیاری از مناطق یافتند که در سراسر مغز توزیع شده است. هنگامی که محققان بررسی کردند که کدام ویژگی های مغز با عملکرد تست هوش مرتبط است، ارتباط بسیار کمتری آشکار شد. هنگامی که آنها هر سه پارامتر را به طور همزمان در نظر گرفتند، ژن ها، ویژگی های مغز و عملکرد تست هوش، ارتباطی تنها در چند ناحیه مغز در قشر پیشانی، جداری و بینایی مشاهده شد. این بدان معنی است که تنها مناطق خاصی در مغز وجود دارد که تغییرات ژنی بر ویژگی های مغز تأثیر می گذارد و این ویژگی ها به طور همزمان بر هوش تأثیر دارد. محققان امیدوارند با مطالعه خود، روشی را پیشنهاد کرده باشند که بتوان آن را به مناطق دیگر نیز منتقل کرد. این به این دلیل است که اجازه می دهد تا تعامل ژن ها، مغز و رفتار نه تنها برای هوش، بلکه برای ویژگی های دیگر مورد مطالعه قرار گیرد. همچنین جالب خواهد بود که چنین روش هایی در آینده با گروه های بزرگ تر از هزاران یا ده ها هزار آزمودنی مورد استفاده قرار گیرند، زیرا این کار کیفیت نتایج را بهبود می بخشد.