ژن سرطان، سلول های ایمنی را فریب می دهد

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، ژن های مرتبط با سرطان به نام انکوژن به خوبی شناخته شده اند که رشد و تقسیم سلولی را تحریک می کنند و باعث گسترش تومورها می شوند. اما اکنون، محققان دانشکده پزشکی استانفورد دریافته اند که یک انکوژن به نام Myc نیز نقش مستقیمی در پنهان کردن سرطان های در حال رشد از سیستم ایمنی دارد. به گفته محققان، Myc با بیش از 70 درصد سرطان های انسانی مرتبط است و بررسی بیشتر این سرطان ها می تواند منجر به کلاس جدیدی از درمان سرطان شود. آنها دریافتند که یکی از اجزای کلیدی استتار ناشی از Myc، پوشش مولکول قندی روی سطح سلول های سرطانی است. این قند سیگنالی را به سلول های ایمنی به نام ماکروفاژ ارسال می کند که معمولاً سلول های سرطانی را در خود فرو می برد. این کشف دو مشاهدات قبلی به ظاهر نامرتبط را به هم مرتبط می کند. سلول های سرطانی با سلول های سالم در الگوهای قند موجود در سطحشان متفاوت هستند و انکوژن Myc با افزایش تولید پروتئین های خاص در سلول ها به نوعی از سلول های سرطانی در برابر سیستم ایمنی محافظت می کند.

محققان معتقدند که این امر به احتمال زیاد منجر به یک خط کاملاً جدید از درمان های سرطان می شود. بسیاری از درمان های سرطان اساساً از طریق آزمون و خطا ایجاد شده اند، اما این کاملاً متفاوت است. محققان مکانیسم و نحوه هدف گذاری این فرآیند را می دانند. این یک ارتباط قابل توجه است. محققان در تلاش بودند تا بفهمد چرا سلول های سرطانی الگوهای قند روی سطوح خود را تغییر داده اند و چگونه این تغییرات به سلول ها کمک می کند از سیستم ایمنی فرار کنند. اکنون می دانند که Myc تولید پروتئین هایی را تنظیم می کند که این مولکول های قند را فریب می دهند و سیستم ایمنی بدن سلول های سرطانی را نادیده می گیرد.

ژن ها و خطای عملکردی

مانند بسیاری از انکوژن ها، Myc عضوی از دسته ای از پروتئین ها به نام فاکتورهای رونویسی است. فاکتورهای رونویسی تنظیم کننده های اصلی هستند که سطح بسیاری از پروتئین ها را در سلول در پاسخ به سیگنال های خارجی و داخلی به بالا یا پایین تنظیم می کنند. این پروتئین ها می توانند سلول را وادار کنند تا سیگنال های توقف تقسیم را نادیده بگیرد، یا از برنامه های خودکشی سلولی داخلی که برای از بین بردن سلول های بد رفتار است، کنار بگذارند. آن ها همچنین می توانند محیط خارجی سلول را تعدیل کنند، همسایگان غیردوستانه را به اتحاد جذب کنند، یا رشد رگ های خونی جدید را برای رساندن اکسیژن مورد نیاز به تومور در حال رشد تسهیل کنند. به طور خلاصه، آنها کاملاً آماده هستند که وقتی به اشتباه می روند، ویران کننده باشند.

محققان این طرح دریافته بودند که Myc احتمالاً بیان نوعی پروتئین به نام گلیکوزیل ترانسفراز را کنترل می کند، که برای ساخت مولکول های پیچیده از جمله قندها در سطح سلول ها ضروری است. آزمایشگاه ها تحقیقاتی کشف کردند که Myc تولید یک گلیکوزیل ترانسفراز به نام ST6GalNAc4 را تحریک می کند، که برای ساخت مولکول قندی به نام دی زیالیل-T که به وفور روی سطح سلول های سرطانی مبتنی بر Myc ظاهر می شود، ضروری است. Disialyl-T به مولکول دیگری بر روی سطح ماکروفاژها متصل می شود و آنها را در یک لحظه از دشمن به دوست می چرخاند. این تعامل مهم است. سلول های لوسمی که توسط بیان Myc هدایت می شوند، اما قادر به ساخت ST6GalNAc4 نیستند، در موش های آزمایشگاهی کندتر رشد کردند و نسبت به سلول هایی که می توانستند ST6GalNAc4 را بسازند، پاسخ ایمنی قوی تری به تومور ایجاد کردند. علاوه بر این، محققان دریافتند که افراد مبتلا به سرطان هایی که سطوح بالایی از Myc و ST6GalNAc4 دارند، پیش آگهی ضعیف تری دارند و سلول های ایمنی کمتری در نزدیکی تومورهایشان وجود دارد. این ارتباط بین Myc و بیولوژی قند واقعاً دیدنی است و درست جلوی چشم همه بود. Myc رشد و تقسیم سلولی را تنظیم می کند، که بدیهی است برای سرطان مهم است. اما چیزی که ناشناخته بود این است که Myc می تواند بیان قندها را روی سطح سلول سرطانی تحریک کند تا از شناسایی سلول های سرطانی توسط سیستم ایمنی جلوگیری کند.