ژن های مرتبط با مصرف حشیش و اختلالات روانپزشکی

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، رابطه بین مصرف حشیش و اختلالات روانپزشکی به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است. حشیش یک داروی روانگردان و اعتیادآور است که گاهی اوقات علائمی شبیه به روان پریشی ایجاد می کند. اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی با ادراک به شدت مختل از واقعیت یا حالت سردرگمی مشخص می شوند. در یک مطالعه جدید، محققان نشان داده اند که عوامل ژنتیکی مشترکی در زمینه حساسیت به مصرف حشیش و برخی اختلالات روانپزشکی وجود دارد. این یافته ها ممکن است نشان دهد که زیرگروهی از جمعیت بر اساس ژنتیک، هم برای مصرف حشیش و هم برای برخی اختلالات روان پزشکی در معرض خطر بالایی هستند.

ژنتیک نقش مهمی دارد

افرادی که از حشیش استفاده می کنند، سه برابر خطر ابتلا به روان پریشی دارند. استفاده مادام العمر از حشیش همچنین ممکن است منجر به ایجاد اختلال دوقطبی شود. محققان بر این باورند که عوامل ژنتیکی بر احتمال مصرف حشیش در افراد تاثیر می گذارد. همچنین عوامل ژنتیکی نقش مهمی در تعیین استعداد ابتلا به اختلالات روانپزشکی دارند. تحقیقات قبلی نشان داده اند که برخی از انواع ژنتیکی مرتبط با مصرف حشیش نیز با اختلالات روانپزشکی مرتبط هستند. به عبارت دیگر، بین مصرف حشیش و برخی اختلالات روانپزشکی ارتباط ژنتیکی وجود دارد. این مطالعه کمک می کند تا توضیح دهیم که چرا برخی افراد هم به مصرف حشیش و هم به برخی اختلالات روان پزشکی حساس تر هستند. زیرا نه تنها ارتباطی بین انواع ژنتیکی وجود دارد. این در واقع همان گونه های ژنتیکی است که باعث می شود فرد مستعد مصرف حشیش و ابتلا به اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی شود. این یافته ها مهم هستند زیرا نشان می دهند که پیوندهای پیچیده بین مصرف حشیش و این اختلالات نه تنها ممکن است ناشی از خود مصرف حشیش باشد، بلکه می تواند ناشی از حساسیت ژنتیکی مشترک باشد. این یافته های جدید پیامدهای بالینی مهمی دارند. می توان از اطلاعات این مطالعه برای توسعه اقدامات پیشگیرانه برای افراد در معرض خطر استفاده کرد. برای مثال، این می تواند کاهش مصرف حشیش در میان افرادی باشد که در معرض خطر ژنتیکی بالای اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی هستند. اطلاعات در مورد انواع ژنتیکی مشترک نیز می تواند به توسعه تلاش های درمانی هدفمندتر کمک کند. دانش بهبود یافته در مورد همپوشانی ژنتیکی می تواند برای طبقه بندی بیماران برای برنامه های درمانی تخصصی تر استفاده شود.

از طرف دیگر برخی از انواع ژنتیکی اثرات متضادی بر مصرف حشیش و روان پریشی دارند. محققان همچنین انواع ژن هایی را یافتند که خطر مصرف حشیش را افزایش می دهند، در حالی که خطر ابتلا به این دو اختلال روان پزشکی را کاهش می دهند. این یافته نشان دهنده یک رابطه پیچیده است. حشیش برای تسکین درد و به عنوان یک داروی ضد افسردگی در برخی از مناطق جهان استفاده دارویی دارد. یکی از اجزای حشیش نیز به عنوان یک درمان بالقوه برای روان پریشی در نظر گرفته می شود. در میان بیماران مبتلا به اختلالات مرتبط با روان پریشی، مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی، میزان مصرف حشیش بیشتر از جمعیت عمومی است. محققان خاطرنشان می کنند که انواع ژنتیکی مشترک با اثرات متضاد ممکن است وجود مکانیسم های بیولوژیکی را نشان دهد که می تواند از اثرات مفید حشیش حمایت کند. برای بررسی ارتباط ژنتیکی بین اختلالات روان پریشی و مصرف حشیش، محققان از مدل سازی آماری پیشرفته استفاده کردند. این تجزیه و تحلیل بر اساس نتایج مطالعات مرتبط با ژنوم گسترده ای است که قبلاً در مورد اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، اختلال مصرف حشیش و مصرف حشیش در طول زندگی انجام شده بود. در مجموع، این مطالعات شامل بیش از 1 میلیون شرکت کننده بود. اطلاعات ژنتیکی از این مطالعات قبلی برای انجام تجزیه و تحلیل فعلی استفاده شد.