ژن HSP47 اساس مولکولی چاقی

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، با توجه به اینکه عوامل بی شماری بر وزن بدن تأثیر می گذارند، افزایش وزن و کاهش وزن به سادگی کالری وارد شده، کالری خارج شده نیست. اکنون، محققان ژاپنی ژنی را شناسایی کرده اند که ممکن است به عنوان تنظیم کننده اصلی ذخیره سازی چربی تحت طیف وسیعی از شرایط عمل کند. محققان دانشگاه اوزاکا نشان دادند که این ژن واحد ممکن است کلید اندازه بدن باشد. لاغر یا چاق بودن یک فرد به عوامل مختلفی بستگی دارد، از سطح فعالیت گرفته تا مصرف غذا، بیماری، محیط زندگی و موارد دیگر. سابقه خانوادگی نیز به وضوح نقش دارد، اما اساس ژنتیکی وزن بدن هنوز به خوبی شناخته نشده است.

چربی یک بافت منحصر به فرد است که توسط عوامل مختلف تغذیه ای، هورمونی و مولکولی تنظیم می شود. با این حال، یک مبنای ژنتیکی یکپارچه برای تنظیم آن مبهم باقی مانده است. برای شناسایی عوامل ژنتیکی مسئول رسوب چربی، محققان داده های بیان ژن را از بافت چربی در مقایسه با سایر انواع بافت تجزیه و تحلیل کردند. نتایج نشان داد که HSP47، یک همراه مولکولی خاص کلاژن، تعیین کننده قابل توجهی در سطح چربی بدن است. HSP47 در سطوح بالایی در بافت چربی بیان می شود و با چاقی و مصرف بیشتر غذا افزایش می یابد؛ در مقابل، سطح بیان آن با روزه داری، ورزش، محدودیت کالری، جراحی چاقی، و سندرم هدر رفتن کاهش می یابد. علاوه بر این، بیان HSP47 ارتباط نزدیکی با توده چربی، شاخص توده بدنی، دور کمر و دور باسن دارد.

مهمتر از همه، محققان دریافتند که انسولین، هورمونی که با ذخیره چربی یا کاهش چربی مرتبط است، سطح بیان HSP47 را افزایش می دهد. در حالی که برعکس، گلوکوکورتیکوئیدها سطح بیان HSP47 را کاهش می دهند. علاوه بر این، بیان بالا یا پایین HSP47 با سطوح چربی بدن بالا یا پایین در انسان و موش مرتبط بود. یافته های اخیر نقش مهمی را که HSP47 در تعیین میزان چربی بدن افراد به طور طبیعی و در پاسخ به عوامل مختلف مانند بیماری یا تغییر سطح هورمون ایفا می کند، نشان می دهد. شناسایی HSP47 به عنوان یک عامل کلیدی مؤثر بر ذخیره سازی چربی، مبنای ژنتیکی روشنی را برای سطوح کلی چربی بدن و مصرف انرژی فراهم می کند. با توجه به نقش مرکزی HSP47 در این فرآیند، ممکن است تغییرات در این ژن باعث ایجاد اختلالات متابولیکی شود.