کشف عامل بیماری ملیوئیدوزیس در نمونه های زیست محیطی
به گزارش روابط پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) برای اولین بار در نمونه های محیطی خانگی باکتری هایی را شناسایی کرده است که باعث بیماری نادر و جدی به نام ملیوئیدوز می شوند. باکتری Burkholderia pseudomallei یا B. pseudomallei، از طریق نمونه برداری از خاک و آب درمنطقه خلیج می سی سی پی شناسایی شد.
مشخص نیست این باکتری چه مدت در محیط زیست بوده و در کجای دیگر ممکن است در ایالات متحده یافت شود. با این حال، مدل سازی نشان می دهد که شرایط محیطی موجود در کشورهای ساحل خلیجی برای رشد B. pseudomallei مساعد است. CDC از طریق یک توصیه بهداشتی ملی به پزشکان در سراسر کشور از این کشف هشدار می دهد و به آنها یادآوری می کند که از علائم و نشانه های ملیوئیدوز آگاه باشند و در بیمارانی که با علائم بیماری مراجعه می کنند ملوئیدوز را در نظر بگیرند.
دو فرد نامرتبط که در مجاورت جغرافیایی نزدیک در منطقه ساحل خلیج در جنوب ایالات متحده زندگی می کنند، با فاصله دو سال، در سال های 2020 و 2022 به ملیوئیدوز مبتلا شدند و مقامات بهداشتی ایالتی و CDC را بر آن داشت تا نمونه برداری کنند و محصولات خانگی، خاک و آب را آزمایش کنند. و اطراف خانه هر دو بیمار از نمونه های گرفته شده از خاک و آب گودال در سال 2022 در CDC برای B. pseudomallei مثبت شد، که نشان می دهد باکتری های محیط منبع احتمالی عفونت برای هر دو نفر بوده و حداقل از سال 2020 در منطقه وجود داشته است.
Melioidosis در اثر تماس مستقیم با B. pseudomallei که در خاک و آب آلوده یافت می شود ایجاد می شود. در میان میانگین 12 مورد ملیوئیدوز که هر سال در ایالات متحده تشخیص داده می شود، بیشتر در افرادی رخ می دهد که اخیراً به کشوری سفر کرده اند که این باکتری بومی است. موارد ملیوئیدوز نیز به محصولات تجاری آلوده وارداتی از کشورهای بومی بیماری مرتبط است. این اخیراً در سال 2021 رخ داد، زمانی که یک دسته از چهار مورد در چهار ایالت به یک اسپری رایحه درمانی آلوده وارداتی مرتبط شدند.
ملیوئیدوز دارای طیف وسیعی از علائم غیراختصاصی مانند تب، درد مفاصل و سردرد است و می تواند باعث بیماری هایی مانند ذات الریه، تشکیل آبسه یا عفونت های خونی شود. در سراسر جهان، ملیوئیدوز در 10 تا 50 درصد از مبتلایان کشنده است. B. pseudomallei در طول تاریخ در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند جنوب و جنوب شرقی آسیا، شمال استرالیا و بخش هایی از آمریکای مرکزی و جنوبی و پورتوریکو یافت شده است. با توجه به تعداد بسیار کمی از موارد ملیوئیدوز که به طور تاریخی در ایالات متحده شناسایی شده است، CDC معتقد است که خطر ملیوئیدوز برای جمعیت عمومی همچنان بسیار پایین است.
افرادی که در ساحل خلیج می سی سی پی زندگی می کنند و دارای شرایط سلامتی هستند که ممکن است آنها را در معرض خطر بیشتری قرار دهد، مانند دیابت، بیماری مزمن کلیوی، بیماری مزمن ریوی یا مصرف بیش از حد الکل - باید اقدامات احتیاطی را برای محافظت از خود انجام دهند:
* از تماس با خاک یا آب گل آلود بخصوص پس از باران های شدید اجتناب کنید و از زخم های باز با پانسمان های ضد آب محافظت کنید.
* هنگام باغبانی، انجام کار در حیاط، یا انجام کارهای کشاورزی، چکمه های ضد آب بپوشید، که می تواند از عفونت از طریق پاها و ساق پاها جلوگیری کند، به ویژه پس از سیل یا طوفان.
* هنگام کار مستقیم با خاک از دستکش برای محافظت از دست ها استفاده کنید.