کیفیت باروری مردان پس از کووید ۱۹
به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، بر اساس یافته های جدید ارائه شده در سی و نهمین نشست سالانه انجمن اروپایی تولیدمثل انسانی و جنین شناسی (ESHRE) بیش از سه ماه پس از ابتلا به عفونت خفیف کووید، غلظت اسپرم کمتر می شود. پروفسور Rocio Núñez-Calonge، مشاور علمی گروه بین المللی UR در واحد تولید مثل علمی، مادرید (اسپانیا)، گفت که به طور میانگین 100 روز پس از ابتلا به SARS-CoV-2، به نظر می رسد هیچ بهبودی در کیفیت و غلظت اسپرم وجود نداشته باشد. حتی اگر در آن زمان اسپرم جدید تولید شود. به اعتقاد وی مطالعات قبلی نشان می دهد کیفیت مایع منی در کوتاه مدت به دنبال عفونت کووید تحت تاثیر قرار می گیرد، اما تا آنجا که تحقیقات اخیر اطلاع نشان می دهد، هیچ یک از مطالعات قبلی برای مدت طولانی مردان را بررسی نکرده اند. تصور این بود که کیفیت مایع منی پس از تولید اسپرم جدید بهبود می یابد، اما اینطور نبود. حتی در مردانی که فقط از یک عفونت خفیف رنج می بردند. محققان اخیرا مشاهده کرده بودند که در برخی از مردانی که برای درمان کمک باروری در کلینیک ها در اسپانیا مراجعه می کردند، کیفیت مایع منی بعد از عفونت کووید بدتر از قبل از عفونت بود، حتی اگر آنها بهبود یافته بودند و عفونت خفیف بود. بنابراین آنها تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا کووید روی کاهش کیفیت تأثیر گذاشته است یا خیر.
از آنجایی که تولید اسپرم جدید تقریباً 78 روز طول می کشد، ارزیابی کیفیت مایع منی حداقل سه ماه پس از بهبودی از کووید مناسب به نظر می رسد. بین فوریه 2020 و اکتبر 2022، محققان 45 مرد را که در شش کلینیک تولید مثل در اسپانیا حضور داشتند، برای مطالعه انتخاب کردند. همه افراد مبتلا به کووید خفیف تشخیص داده شده بودند و کلینیک ها داده هایی را از تجزیه و تحلیل نمونه های مایع منی گرفته شده قبل از آلوده شدن مردان داشتند. نمونه منی دیگری بین 17 تا 516 روز پس از عفونت گرفته شد. میانگین سن مردان 31 سال و مدت زمان سپری شده بین نمونه های قبل و بعد از کووید 238 روز بود. محققان تمام نمونه های گرفته شده را تا 100 روز پس از عفونت تجزیه و تحلیل کردند و سپس زیر مجموعه ای از نمونه های گرفته شده را بیش از 100 روز بعد آنالیز کردند. آنها تفاوت آماری معنی داری را در حجم مایع منی (کاهش 20٪ از 2.5 به 2 میلی لیتر)، غلظت اسپرم (کاهش 26.5٪ از 68 به 50 میلیون در هر میلی لیتر انزال)، تعداد اسپرم (37.5٪ کاهش از 160 به 100 میلیون در هر میلی لیتر) یافتند. تحرک و تعداد کل اسپرم به شدت تحت تاثیر قرار گرفتند. نیمی از مردان دارای تعداد کل اسپرم بودند که بعد از کووید 57 درصد کمتر از نمونه های قبل از کووید بودند. هنگامی که محققان گروه مردانی که بعد از 100 روز پس از کووید-19 نمونه ای ارائه کردند را بررسی کردند، دریافتند که غلظت و تحرک اسپرم هنوز در طول زمان بهبود نیافته است.
تداوم اثر عفونت COVID بر کیفیت مایع منی در این دوره بعدی ممکن است ناشی از آسیب دائمی ناشی از ویروس، حتی در عفونت خفیف باشد. پزشکان باید از اثرات مخرب ویروس SARS-CoV-2 بر باروری مردان آگاه باشند. به خصوص جالب است که این کاهش کیفیت مایع منی در بیماران مبتلا به عفونت خفیف کووید رخ می دهد، به این معنی که ویروس می تواند بر باروری مردان تأثیر بگذارد بدون اینکه مردان علائم بالینی بیماری را نشان دهند. مشخص است که ویروس SARS-CoV-2 می تواند بر بیضه ها و اسپرم تأثیر بگذارد، اما مکانیسم آن هنوز ناشناخته است. التهاب و آسیب به سیستم ایمنی که در بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت دیده می شود ممکن است دخیل باشد. فرایند التهابی می تواند با نفوذ به گلبول های سفید خون درگیر در سیستم ایمنی، سلول های زاینده را از بین ببرد و با تأثیر بر سلول های بینابینی که هورمون مردانه را تولید می کنند، سطح تستوسترون را کاهش دهد. محققان قصد دارند به مطالعه مردان برای اندازه گیری کیفیت مایع منی و وضعیت هورمونی در طول زمان ادامه دهند. آنها معتقدند که باید تحقیقات بیشتری در مورد عملکرد تولید مثل مردان پس از ابتلا به کووید انجام شود تا ببینند آیا باروری آنها به طور موقت یا دائم تحت تأثیر قرار می گیرد.