RNA هدفمند دارویی، نویدبخش درمان نوروبلاستوم

به گزارش واحد ژنتیک پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، نوروبلاستوما یک سرطان شایع در کودکان است که از رشد سلول های عصبی خارج از مغز منشا می گیرد. در حالی که درمان های فشرده و فزاینده بقای بیماران مبتلا به نوروبلاستوما پرخطر را بهبود بخشیده است، در حال حاضر بیش از 40 درصد از بیماران زنده نمی مانند. تحقیقات جدید در دانشگاه شیکاگو پتانسیل یک رویکرد جدید امیدوارکننده را برای درمان نوروبلاستوم با هدف قرار دادن تغییرات RNA مرتبط با این بیماری نشان می دهد. در مطالعه جدید، دانشمندان نشان دادند که یک مولکول دارویی طراحی شده برای مهار پروتئین هایی که تغییراتی در رونوشت های RNA ایجاد می کنند، رشد سلول های نوروبلاستوما را کاهش می دهد. این درمان همچنین رشد تومورهای نوروبلاستوما را در مدل های موش سرکوب کرد، که نشان می دهد می تواند یک استراتژی موثر برای درمان باشد. درمان نوروبلاستومای پرخطر با رویکردهای فعلی بسیار دشوار است و بازماندگان در معرض خطر سمیت های مرتبط با درمان، از جمله شرایط شدید سلامتی مزمن و سرطان های دوم هستند. تحقیقات جدید در حال آزمایش یک استراتژی درمانی کاملا متفاوت با استفاده از داروهایی است که بیان ژن را با مهار پروتئین های اصلاح کننده RNA تغییر می دهند. اگر مطالعات آینده یافته های اخیر را تایید کند، این استراتژی ممکن است رویکرد مناسب برای درمان بیماران نوروبلاستوما باشد.

پیشرفت ها در توالی یابی ژنتیکی، تجزیه و تحلیل داده ها و زیست شناسی شیمیایی، پیوندهای ژنتیکی بی شماری را با سرطان شناسایی کرده اند، با این حال DNA تمام داستان را بیان نمی کند. گاهی اوقات، مولکول ها به پایگاه های DNA و رونوشت های RNA اضافه می شوند و بر نحوه بیان ژن ها یا نحوه ترجمه آنها به پروتئین تأثیر می گذارند. این تغییرات در DNA و RNA به عنوان سوئیچ های مولکولی عمل می کنند و تعیین می کنند که آیا یک ژن روشن یا خاموش است، بنابراین بر فرآیندهای سلولی، رشد بافت و پیشرفت بیماری تأثیر می گذارد. یکی از رایج ترین تغییرات RNA پیام رسان N6-methyladenosine (m6A) است که به رونوشت RNA اضافه می شود، از جمله مجموعه ای که بین متیل ترانسفراز 3 (METTL3) و متیل ترانسفراز مانند 14 (METTL14) تشکیل شده است. سطوح بالای METTL3 و METTL14 به عنوان محرک رشد بسیاری از سرطان های بزرگسالان شناخته شده است، بنابراین محققان می خواستند اثرات آن را در نوروبلاستوما بررسی کنند.

برای بررسی اینکه چگونه METTL3 بر نوروبلاستوما تأثیر می گذارد، تیم یک نسخه اصلاح شده ژنتیکی از سلول های نوروبلاستوما را ایجاد کرد که در آن بیان METTL3 از بین رفته یا کاهش یافته است. آنها همچنین یک مهارکننده به نام STM2457 را آزمایش کردند که عملکرد METTL3 را بر اساس ساختار مولکولی، مهار می کند. هر دو روش رشد سلول های نوروبلاستوما را کاهش دادند. مهار METTL3 همچنین بیان ژن هایی را افزایش داد که تمایز نورون ها یا رشد سلول های بالغ را تنظیم می کنند. این تیم همچنین مهارکننده STM2457 را در مدل های موش مبتلا به نوروبلاستوما آزمایش کردند و دریافتند که رشد تومور را در آنجا نیز کاهش می دهد. محققان در حال حاضر در حال انجام مطالعاتی برای تعیین اینکه آیا مهار METTL3 ترکیب سلول های ایمنی را در تومورهای نوروبلاستوما تغییر می دهد؟ و در صورت موفقیت آمیز بودن، ترکیب مهارکننده های METTL3 و ایمونوتراپی ممکن است رویکرد جدیدی برای درمان نوروبلاستوما ارائه دهد.