جلبک ها جایگزین پایدار برای پروتئین های حیوانی

به گزارش روابط پایگاه اطلاع رسانی علوم آزمایشگاهی ایران، با توجه به اینکه بیشتر ما به دنبال جایگزین هایی برای خوردن حیوانات هستیم، تحقیقات جدید منبع شگفت انگیز پروتئین دوستدار محیط زیست - جلبک ها را پیدا کرده است.

مطالعه دانشگاه اکستر در مجله تغذیه منتشر شده است و اولین مورد از نوع خود است که نشان می دهد مصرف دو گونه جلبک تجاری در دسترس، سرشار از پروتئین است که از بازسازی ماهیچه در بزرگسالان سالم جوان پشتیبانی می کند. یافته های آن ها نشان می دهد که جلبک ها ممکن است جایگزین جالب و پایداری برای پروتئین مشتق شده از حیوانات با توجه به حفظ و ساخت عضله باشند.

غذاهای غنی از پروتئین و اسیدهای آمینه ضروری ظرفیت تحریک سنتز پروتئین عضلانی را دارند که می توان آن را در آزمایشگاه با تعیین ترکیب آمینو اسیدهای برچسب دار در پروتئین های بافت عضلانی اندازه گیری کرد و در طول زمان به سرعت ترجمه کرد. منابع پروتئینی حیوانی به شدت سنتز پروتئین عضلانی را در حالت استراحت و پس از ورزش تحریک می کنند.

با این حال، از آنجایی که تولید پروتئین حیوانی با افزایش نگرانی های اخلاقی و زیست محیطی همراه است، اکنون کشف شده است که یک جایگزین جذاب سازگار با محیط زیست برای پروتئین مشتق شده از حیوان، جلبک است. اسپیرولینا و کلرلا که در شرایط کنترل شده کشت می شوند، دو جلبک تجاری در دسترس هستند که حاوی دوزهای بالایی از ریز مغذی ها و غنی از پروتئین هستند. با این حال، ظرفیت اسپیرولینا و کلرلا برای تحریک سنتز پروتئین میوفیبریلار در انسان ناشناخته باقی مانده است.

برای پر کردن شکاف دانش، محققان دانشگاه اکستر تأثیر مصرف اسپیرولینا و کلرلا را در مقایسه با یک منبع پروتئینی غذایی با کیفیت بالا (مایکوپروتئین مشتق شده از قارچ) بر غلظت اسید آمینه خون و همچنین استراحت و پس از آن ارزیابی کردند. سی و شش بزرگسال جوان سالم در یک کارآزمایی تصادفی دوسوکور شرکت کردند. پس از تمرین پاهای مقاومتی با یک پا، شرکت کنندگان نوشیدنی حاوی 25 گرم پروتئین از مایکوپروتئین، اسپیرولینا یا کلرلا مشتق از قارچ را مصرف کردند. نمونه های خون و ماهیچه های اسکلتی در ابتدا و طی یک دوره چهار ساعته پس از تغذیه و پس از تمرین جمع آوری شد. غلظت آمینو اسید خون و نرخ سنتز پروتئین میوفیبریلار در بافت استراحت و تمرین ارزیابی شد.

مصرف پروتئین باعث افزایش غلظت آمینو اسید خون شد، اما به دنبال مصرف اسپیرولینا در مقایسه با مایکوپروتئین و کلرلا، به سرعت و با حداکثر پاسخ های بالاتری همراه بود. مصرف پروتئین باعث افزایش نرخ سنتز پروتئین میوفیبریلار در هر دو بافت استراحت شده و تمرین شده، بدون تفاوت بین گروه ها، اما با نرخ بالاتر در ورزش در مقایسه با عضله استراحت شده بود.

این مطالعه اولین مطالعه از نوع خود است که نشان می دهد مصرف اسپیرولینا یا کلرلا به طور قوی سنتز پروتئین میوفیبریلار را در بافت عضلانی در حال استراحت و تمرین تحریک می کند و تا حدی معادل یک همتای غیر حیوانی با کیفیت بالا (مایکوپروتئین) است.

این مقاله با عنوان مصرف جلبک باعث افزایش میزان سنتز پروتئین میوفیبریلار در حالت استراحت و ورزش به میزانی مشابه مایکوپروتئین در بزرگسالان جوان می شود و در مجله تغذیه منتشر شده است.