تست آسپارتات آمینو ترانسفراز

اطلاعات تکمیلی آسپارتات آمینو ترانسفراز:

آزمایش SGOT یک آزمایش خون و بخشی از آزمایش تشخیصی کبد است. که یکی از دو آنزیم کبدی به نام ترانس آمیناز گلوتامیک اگزالواستیک سرم را اندازه گیری می کند. این آنزیم در حال حاضر معمولاً AST نامیده می شود که مخفف آسپارتات آمینوترانسفراز است. وظیفه آزمایش SGOT یا آزمایش AST اندازه گیری میزان آنزیم کبدی در خون می باشد. هنگامی که سلول های کبد آسیب می بینند،SGOT به جریان خون آزاد می شود و سطح این آنزیم در خون افزایش پیدا می کند. این آزمایش ممکن است برای ارزیابی سلامت کبد برای افرادی استفاده شود که قبلاً به بیماری هایی مانند هپاتیت C مبتلا هستند که بر کبد آنها تأثیر می گذارد. آنزیم SGOT در چندین نواحی بدن از جمله کلیه ها، ماهیچه ها، قلب و مغز نیز وجود دارد. اگر هر یک از این مناطق آسیب ببیند، سطح SGOT خون ممکن است بالاتر از حد طبیعی باشد.

علت انجام تست آسپارتات آمینو ترانسفراز:

1. کمک به یافتن و تشخیص افتراقی بیماری حاد کبدی

2. ارزیابی مسیر پیشرفت بیماری های کبدی و قلبی

3. کمک به تشخیص انفارکتوس میوکارد (MI) همراه با سطوح بالای CK-MB وLDH

روش آزمایشگاهی آسپارتات آمینو ترانسفراز:

HPLC,Diazo Reaction

آسپارتات آمینو ترانسفراز_Aspartate Aminotransferase:

آسپارتات آمینوترانسفرازAAT که با نام های گلوتامیک آسپارتیک ترانس آمیناز، گلوتامیک اگزالواستیک ترانس آمیناز، پرفنات آمینوترانسفراز و ترانس A نیز شناخته می شود، آنزیمی است که عضوی از خانواده آمینوترانسفرازهای وابسته به پیریدوکسال-فسفات کلاس-I است. توسط ژن GOT1 کدگذاری می شود. این یک همودایمر است که دارای 413 اسید آمینه است و نقش مهمی در متابولیسم اسیدهای آمینه و کربوهیدرات ها، اوروژنز و انتقال معادل های احیا کننده به میتوکندری و کلروپلاست دارد. در سلول های پروکاریوتی منحصراً در سیتوزول یافت می شود، اما در سلول های یوکاریوتی ایزوآنزیم های سیتوزول، میتوکندری و کلروپلاست وجود دارد. آسپارتات آمینوترانسفراز دو عملکردیBAAT برای ترانس آمیناسیون پرفانات به آروژنات مورد نیاز است. در بدن انسان در مغز، ماهیچه های اسکلتی، کبد، پانکراس، گلبول های قرمز و کلیه ها تولید می شود. طیف وسیعی از بافت هایی که در آن ساخته می شود، آن را از آنزیم مشابه آلانین ترانس آمینازALT که عمدتاً در کبد یافت می شود، جدا می کند. سطح AAT در بدن می تواند به عنوان نشانگری برای بیماری یا آسیب بافتی استفاده شود. همچنین، سطوح AAT و ALT را می توان برای تعیین دقیق اینکه آیا آسیب بافتی عمدتاً در کبد یافت می شود مقایسه کرد.