تست آنتي بادي ضد DNA دو رشته ای
اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش آنتی بادی ضد DNA دو رشته ای:
این آنتی بادی در ۹۰- ۷۵% از بیماران لوپوسی در مرحله فعال بیماری است و در تشخیص و پیگیری بیماران اهمیت دارد. Anti- dsDNA دارای بار کاتیونی است و به غشای پایه گلومرول های کلیه که دارای بار آنیونی هستند متصل می شود و وجود آن با درگیری های بافتی بخصوص گلومرونفریت و با عود و فعال بودن بیماری مرتبط است. تیتر بالای این آنتی بادی اختصاصاً در بیماران لوپوس اریتماتوی سیستمیک وجود دارد؛ اما تیتر پائین آن ممکن است در بیماری هایی چون سندروم شوگرن، اسکلردرما، پلی میوزیت، آرتریت روماتوئید جوانان، هپاتیت مزمن فعال، منونوکلئوز عفونی، جذام و واسکولیت دیده شود. در اغلب موارد مثبت بودن این تست در بیماران لوپوسی همراه است با نفریت لوپوسی و غلظت آن با شدت فعالیت بیماری همبستگی مستقیم دارد. این آنتی بادی ممکن است که سالها قبل از ایجاد علائم بیماری لوپوس در بدن بیماران وجود داشته باشد. ایزوتایپ هایی از آنتی بادی که می توانند سیستم کمپلمان را فعال کنند همانند IgG2a ؛ دارای بیماری زایی بیشتری نسبت به سایر ایزوتایپ ها هستند. اندازه گیری Anti dsDNA همراه با C3 اطلاعات خوبی را در سیر پیشرفت بیماری بدست می دهد بگونه ای که افزایش Anti dsDNA به سطح دو برابر و کاهش C3 طی یک دوره ۲ تا ۳ ماهه نشانه پیشرفت لوپوس در فاز حاد می باشد. آنتی بادی برعلیه DNA تک رشته ای یا Anti ssDNA غیر اختصاصی بوده و ارزش تشخیصی بسیار محدودی دارد.
علت انجام تست آنتی بادی ضد DNA دو رشته ای:
- تشخیص و تست تأییدیه لوپوس اریتمایوز سیستمیک(SLE).
- پایش دوره بالینی و پیگیری پاسخ به درمان لوپوس اریتمایوز سیستمیک(SLE).
- تشخیص لوپوس اریتمایوز القاء شده با دارو و نفریت لوپوسی.
روش آزمایشگاهی آنتی بادی ضد DNA دو رشته ای:
Indirect immune fluorescent antibody (using Crithidia luciliae)،Farr assay، آگلویناسیون لاتکس, EIA, RIA
آنتی بادی ضد DNA دو رشته ای_Anti-ds- DNA Antibody:
آنتی بادی های ضد دئوکسی ریبونوکلئیک اسید دو رشته ای (dsDNA Abs) نشانگرهای بسیار اختصاصی لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) هستند. آنتی بادی های ضد DNA (دو رشته ای) نشانگرهای بسیار اختصاصی SLE و هپاتیت خود ایمنی (لوپوئید) هستند. سطوح بالا در 50 تا 70 درصد بیماران مبتلا به SLE فعال، به ویژه درمان نشده مشاهده می شود. با این حال، برخی از بیماران مبتلا به SLE (60-40%) هرگز آنتی بادی ضد DNA ایجاد نمی کنند. در صورت داشتن نتیجه مثبت در آزمایش ANA و داشتن علائم و نشانه های بالینی که نشان دهنده لوپوس است، آزمایش anti-dsDNA به تشخیص لوپوس کمک می کند. به طور معمول، آزمایش ANA اولین آزمایشی است که برای ارزیابی وجود یک اختلال خود ایمنی انجام می شود. آنتی بادی های ضد dsDNA نیز می توانند از طریق عفونت از طریق مکانیسمی به نام تقلید مولکولی تولید شوند. با قرار گرفتن در معرض پلی ساکاریدهای پنوموکوکی، آنتی بادی های واکنش متقاطع بین dsDNA و پلی ساکاریدهای پنوموکوکی در لوپوس تولید می شوند.
