تست آنتی‌بادی ضد غشای پايه گلومرولي

اطلاعات تکمیلی آنتی بادی ضد غشای پایه گلومرولی:

آنتی بادی های Glomerular basement membrane (GBM) یا غشاء پایه گلومرولی برای پایش مبتلایان به نارسایی کلیوی و یا خونریزی ریوی و به عنوان کمک در تشخیص نشانگان (سندرم)گودپاسچر همراه با شرح حال و معاینه فیزیکی استفاده می شود. نتایج مثبت به آنتی بادی های GBM نشان دهنده نشانگان گودپاسچراست. آنتی بادیهای GBM اختصاصیت بالایی به نشانگان گودپاسچر دارند. حساسیت این آزمون با روشهای ایمونواسی حدود 87٪ در بیماران درمان نشده بیماری سیستمیک می باشد.

علت انجام تست آنتی بادی ضد غشای پایه گلومرولی:

1. بررسی بیماران با هماچوری و پروتئینوری میکروسکوپیک.

2. کمک به تشخیص گلومرولونفریت با خونریزی ریوی (سندرم گودپاسچر).

3. کمک به تشخیص گلومرولونفریت بدون درگیری یا خونریزی ریوی.

4. کمک به تشخیص هموسیدروز ریوی با منشاء ناشناخته.

روش آزمایشگاهی آنتی بادی ضد غشای پایه گلومرولی:

الایزا(ELISA)، Multiplex Flow Immunoassay , فلوئورسنت آنتی بادی مستقیم (DFA) یا غیر مستقیم(IFA)

آنتی بادی ضد غشای پایه گلومرولی_Glomerular Basement Membrane Antibodies:

این تست برای مشخص کردن آنتی بادی های گردشی ضد غشای پایه گلومرول ها (GBM) در نفریت اتوایمیونی (سندرم گودپاسچر) به کار می رود. سندرم گودپاسچر بیماری اتوایمیونی است که به وسیله آنتی بادی های گردشی بر علیه غشای پایه گلومرول های کلیوی و غشای پایه آلوئول های ریوی مشخص می شود. بیماران مبتلا معمولا تریادگلومرولونفریت (هماچوری)، خونریزی ریه (هموپتیزی) و آنتی بادی علیه آنتی ژن های غشای پایه را دارندبه منظور دستیابی به بافت باید بیوپسی کلیه یا ریه انجام بگیرد. مبتلایان به بیماری آنتی بادی ضدغشای پایهٔ گلومرولی آنتی بادی های خودی (اتوآنتی بادی) علیه اپی توپ های واقع در ساختمان چهارم قطعهٔ alpha;_۳NCI کلاژن نوع IV که در غشای پایهٔ گلومرول یافت می شود دارند.این مقوله می تواند منحصراً به صورت گلومرولونفریت تظاهر یابد (بیماری آنتی بادی ضدغشای پایهٔ گلومرولی) یا کلاژن نوع IV در ریه را نیز درگیر کرده به صورت سندرم ریوی ـ کلیوی به نام گودپاسچر خود را نشان دهد( Goodpasture syndrome)