تست آنتی بادی ضد مایکوپلاسما پنومونیه

اطلاعات تکمیلی آنتی بادی ضد مایکوپلاسما پنومونیه:

مایکوپلاسماها کوچکترین اُرگانیسم های آزاد بیماریزا در انسان هستند. این اُرگانیسم ها فاقد دیواره سلولی می باشند. بر خلاف ویروس ها این اُرگانیسم ها هم واجد DNA و هم RNA هستند. مهمترین عامل بیماریزای این گروه مایکوپلاسما پنومونیه می باشد که موجب عفونت های ریوی می شود. این اُرگانیسم یکی از شایع ترین علل عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و پنومونی در اطفال و نوجوانان می باشد. آلودگی معمولاً از طریق قطرات آلوده به اُرگانیسم وارد دستگاه تنفسی شده و منجر به عفونت ریوی می شود. این اُرگانیسم در محیط کشت بسیار دیر رشد می کند و جداسازی آن مشکل است. بنابراین روش های سرولوژیک جهت تشخیص عفونت مورد استفاده قرار می گیرند.

علت انجام تست آنتی بادی ضد مایکوپلاسما پنومونیه:

کمک به تشخیص پونومونی و سایر بیماریهای ریوی که مایکوپلاسما پنومونیه عامل آن باشد.

روش آزمایشگاهی آنتی بادی ضد مایکوپلاسما پنومونیه:

CF, EIA،PCR, IFA، لاتکس آگلوتیناسیون، آگلوتیناسیون سرد، ایمونوبلاتینگ

بیماری زایی مایکوپلاسما پنومونیه:

بیش از 150 گونه از باکتری های در رده باکتری های فاقد دیواره سلولی شناسایی شده اند که حداقل 15 گونه از آن ها، منشاء انسانی دارد و بقیه از حیوانات و گیاهان یافت شده اند. مایکوپلاسما پنومونیه عامل گرفتاری های تنفسی مانند گلودرد, فارنژیت, رینیت, تراکئوبرونشیت و هم چنین مسئول بیش از بیست درصد موارد پنومونی های کسب شده از جامعه است و موجب پنومونی در انسان شده و در ارتباط با عفونت های مفصل و عفونت های دیگر نیز می باشد مایکوپلاسما پنومونیه از قطرات آلوده مجرای تنفسی از فردی به فرد دیگر انتقال می یابد. عفونت با اتصال باکتری بیماری زا به گیرنده هایی در سطح سلول های پوششی مجرای تنفسی آغاز می شود اتصال توسط یک پروتئین اتصالی اختصاصی روی ساختار انتهایی تمایز یافته ارگانیسم است، صورت می گیرد. در هنگام عفونت، ارگانیسم به صورت خارج سلولی باقی می ماند. پنومونی مایکوپلاسما، معمولا بیماری خفیفی است. عفونت ممکن است به صورت بدون علائم تا پنومونی شدید، گرفتار شدن سیستم عصبی و کم خونی ( مانند کم خونی همولیتیکی ) و ضایعات پوستی ظاهر شود. در موارد تجربی و بالینی، التهاب پرده صماخ گوش هم مشاهده می شود. برای درمان این بیماری معمولا از آنتی بیوتیک های مهار کننده rRNA مانند ماکرولیدها، تتراسایکلین ها، کتولیدها و فلوروکینولون استفاده می شود.

مایکوپلاسما پنومونیه با نام علمی :Mycoplasma pneumoniae

مایکوپلاسماها باکتری های بسیار کوچکی اند (0/1تا 0/3 میکرومتر قطر دارند) با قدرت رشد بسیار آرام و سخت بر روی محیط های کشت مصنوعی می باشند که در انسان باعث سینه پهلو (پنومونی A-typic) می شود. مایکوپلاسماها فاقد دیواره سلولی هستند و به آنتی بیوتیک های بتا-لاکتام مثل پنی سیلین که بر دیواره باکتری ها تأثیر می گذارند مقاوم هستند. عدم وجود دیواره سلولی باعث مقاوم بودن مایکوپلاسما ها به آنتی بیوتیکهای موثر بر دیواره باکتری ها مثل پنی سیلین ها می شود. بعضی از گونه های مایکوپلاسما ها ساپروفیت و برخی نیز انگلی و بیماری زاهستند. مایکوپلاسما ها فاقد تاژک بوده و هیچ زوائد خارجی دیگری نیز ندارند. مایکوپلاسما ها برای رشد ونمو نیاز به کلسترول و نیز سایر استرول ها دارند. به دلیل محدودیت مقدار اطلاعات ژنتیکی که بوسیله این ارگانیسم ها حمل می شود، قدرت بیوسنتز محدودی دارند. کشت آنها در خارج از بدن احتیاج به محیط های پیچیده برای تهیه مواد مورد نیاز آنها دارد. برخی از انواع مایکوپلاسماها بواسطه تولید پراکسید هیدروژن (H2O2)، قابلیت همولیز کامل و ناقص گلبول های قرمز گوسفند یا خوکچه هندی را دارا می باشند مایکوپلاسما پنومونیه با اریتروسیت های گوسفند، همولیز کامل ایجاد می کند و وجود شباهت بالای ژنومی بین مایکوپلاسما ژنیتالیوم و مایکوپلاسما پنومونیه سبب شده که واکنش های متقاطع سرولوژی در بین این دو پاتوژن انسانی رخ دهد.