تست آنتی بادی ویروس هپاتیت D
اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش آنتی بادی ویروس هپاتیت D:
هپاتیتD یک بیماری جدی و خطرناک کبد محسوب می شود که از طریق ویروس هپاتیتD (HDV) بروز پیدا می کند. ویروس هپاتیتD (HDV)، که به آن عامل دلتا هم گفته می شود، فقط هنگام عفونت HBV رخ می دهد. هپاتیت D از طریق تماس مستقیم با خون آلوده به افراد دیگر انتقال پیدا خواهد کرد. این هپاتیت هم از مادر به نوزاد و هم از راه تماس جنسی منتقل می شود. هپاتیت D از انواع نادر هپاتیت است و در ارتباط با عفونت هپاتیت B رخ می دهد؛ به این معنی است که امکان تکثیر ویروس هپاتیت D بدون حضور هپاتیت B وجود ندارد.
علت انجام تست آنتی بادی ویروس هپاتیت D:
- شناسایی بیماران مبتلا به عفونت هپاتیتD
- پیش آگهی بیماران مبتلا به هپاتیت B مزمن.
روش آزمایشگاهی آنتی بادی ویروس هپاتیت D:
PCR, RIA، Hybridization، نوترن بلات
Hepatitis Delta Virus- Antibodies:
هپاتیت D، همچنین به عنوان quot;هپاتیت دلتاquot; شناخته می شود، یک عفونت کبدی است که توسط ویروس هپاتیت D (HDV) ایجاد می شود. هپاتیت D فقط در افرادی رخ می دهد که به ویروس هپاتیت B نیز مبتلا هستند. تشخیص HDV را می توان با شناسایی آنتی ژن HDV، IgM اختصاصی HDV، یا کل آنتی بادی های اختصاصی HDVترکیب IgM و IgG در سرم بیماران مبتلا به هپاتیت B حاد یا مزمن بالینی مشخص کرد. Anti-HDV IgM معمولاً 2 تا 3 هفته پس از شروع علائم در سرم ظاهر می شود و تا 2 ماه پس از عفونت حاد HDV ناپدید می شود، اما ممکن است تا 9 ماه در سوپر عفونت HDV باقی بماند. آنتی بادی های HDV IgG و HDV کل پس از رفع عفونت حاد HDV و در عفونت مزمن همزمان در سرم باقی می مانند. ویریون هپاتیت D از یک پوشش خارجی لیپوپروتئین ساخته شده از آنتی ژن سطحی HBV (HBsAg) و یک ساختار ریبونوکلئوپروتئین داخلی که ژنوم HDV در آن قرار دارد، تشکیل شده است. HDV یک پروتئین با دو شکل تولید می کند. یک 27 کیلو دالتون بزرگ HDAg دلتا-Ag-L، و یک HDAg کوچک 24 کیلو دالتون دلتاAg-S
