تست آنتی بادی کل هپاتیت A

اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش آنتی بادی کل هپاتیت A:

آنتی بادی علیه HAV به دو شکل IgM و IgG توسط روش های ایمونواسی قابل شناسایی است. حضور IgM در سرم نشاندهنده حاد یا تحت حاد بودن بیماری است.IgM در حدود ۳ تا ۴ هفته پس از تماس و درست پیش از افزایش آنزیم های کبدی در خون افزایش می یابد. سطح IgM غالباً در طی ۸ هفته به حد طبیعی باز می گردد. حضور IgG در سرم نشان دهنده عفونت سابق به این ویروس و یا دوره نقاهت عفونت می باشد. تقریباً نیمی از مردم در طول حیات خود، دارای این آنتی بادی می باشند که معمولاً فاقد اهمیت بالینی می باشد. سطح خونی IgG تقریباً دو هفته پس از IgM رو به افزایش می گذارد و به آهستگی به حد طبیعی باز می گردد.

علت انجام تست آنتی بادی کل هپاتیت A:

1. تشخیص و تأیید ابتلا به عفونت ویروسی هپاتیتA.
2. ارزیابی بیماران دچار یرقان.

1. افتراق هپاتیت A از انواع دیگر هپاتیت.
2. ارزیابی میزان ایمنی بدن نسبت بهHAV.

روش آزمایشگاهی آنتی بادی کل هپاتیت A:

ELISA ,MEIA ,RIA، کمی لومینوسانس

Hepatitis A Antibody Total:

آزمایش هپاتیت A توتال 2 نوع آنتی بادی را بررسی می کند. آنتی بادی های IgM بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض ایجاد می شوند و پس از چند ماه محو می شوند. آنتی بادی های IgG دیرتر ایجاد می شوند و در بدن باقی می مانند. وجود آنتی بادی های IgM نشان دهنده مواجهه اخیر با ویروس و احتمال عفونت حاد است. HAV یک پیکورناویروس بدون پوشش است که تنها حاوی یک RNA تک رشته ای است که درون یک کپسید پروتئینی بسته بندی شده است. ساختار کپسید HAV توسط کریستالوگرافی اشعه ایکس در سال 2015 حل شده است. چارچوب خواندن باز بزرگ موجود در ژنوم HAV را می توان به سه ناحیه عملکردی (P1-P3) تقسیم کرد. ژنوم آن یک مولکول RNA تک رشته ای با قطبیت رشته مثبت 7478 باز است. این توالی پلی پروتئینی را کد می کند که برای ایجاد پروتئین های ویروسی VP-1، VP-2، VP-3 و غیره پردازش می شود.