تست بی کربنات

اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش بی کربنات:

مقدار نرمال بی کربنات mmol/l 27-24 است. قسمت اعظمCO2 (تقریبا ۹۰ درصد) در خون به شکل HCo₃^ndash; موجود است. بی کربنات عمده ترین و مهم ترین بافر خون می باشد. طبق رابطه هندرسون ndash; هاسلباخ با افزایش مقدار HCo₃^ndash; ، PH خون افزایش می یابد و با کاهش آن PH کاهش می یابد. بنابراین بین این دو فاکتور ارتباط مستقیم وجود دارد. مقدار HCo₃^ndash; در الکالوز متابولیک افزایش و در اسیدوز متابولیک کاهش می یابد. دستگاه کلیه به عنوان اولین جبران کننده اختلالات Acid/Base تنفسی انجام وظیفه می نماید. برای مثال در اسیدوز تنفسی، کلیه با افزایش بازجذب HCo₃^ndash; موجب افزایش PH خواهد شد. در الکالوز تنفسی با ترشح زیاد و HCo₃^ndash; افزایش PH جبران می شود. بنابراین مقدار آن تعیین کننده وضعیت تعادل اسید-باز در بدن است. بی کربنات در ارگانهای مختلف بدن مانند کبد و کلیه سنتز و تولید می شود. کاهش بی کربنات می تواند به علت مصرف بیش از حد آن برای کنترل PH خون (Buffering) یا نقص و تاخیر در تولید آن باشد.

علت انجام تست بی کربنات:

اندازه گیری بیکربنات در تشخیص و درمان تعداد زیادی از اختلالات بالقوه جدی مرتبط با عدم تعادل اسید و باز در سیستم های متابولیک و تنفسی کاربرد دارد. بعضی از این شرایط نظیر اسهال، اسیدوز توبولار کلیوی، انسداد کلیه و کتواسیدوز می باشد.

روش آزمایشگاهی بی کربنات:

الکترود PCO₂ در بافر اسیدی, آنزیماتیک، ISE

بی کربنات_Bicarbonate:

بی کربنات ماده ای به نام باز است که بدن برای کمک به حفظ تعادل اسید و باز (pH) طبیعی به آن نیاز دارد. این تعادل از اسیدی شدن بیش از حد بدن جلوگیری می کند که می تواند مشکلات سلامتی زیادی ایجاد کند. ریه ها و کلیه ها با حذف اسید اضافی، pH خون طبیعی را حفظ می کنند. اگر بی کربنات دوباره جذب شود و یا اسید در ادرار ترشح شود، pH قلیایی تر می شود (افزایش می یابد). هنگامی که بی کربنات دوباره جذب نمی شود یا اسید به ادرار دفع نمی شود، pH اسیدی تر می شود (کاهش می یابد). از دست دادن بی کربنات که منجر به اسیدوز متابولیک هیپرکلرمیک می شود به روش های مختلفی رخ می دهد: علل گوارشی (GI)، علل کلیوی و علل برون زا. از دست دادن بی کربنات دستگاه گوارش از طریق اسهال شدید، فیستول پانکراس، ساکشن لوله نازوژونال از دوازدهه و استفاده مزمن ملین رخ می دهد. سطح بالای بی کربنات در خون می تواند ناشی از آلکالوز متابولیک باشد، وضعیتی که باعث افزایش pH در بافت می شود. آلکالوز متابولیک می تواند در اثر از دست دادن اسید از بدن شما، مانند استفراغ و کم آبی، رخ دهد.