تست تشخیص مولکولی (کمی) ریل تایم پی سی آر اچ پی وی

توضیحات تکمیلی تست ریل تایم پی سی آر:

ریل تایم پی سی آر چیست؟

تست Real-Time PCR، به عنوان PCR کمی شناخته می شود. مواد مورد نیاز شامل DNA الگو، آغازگرها، نوکلئوتیدها (dNTPs) و DNA پلیمراز پایدار در برابر حرارت است. علاوه بر بهبود دقت، حساسیت و سرعت، یکی از مزایای اصلی PCR کمی نسبت به PCR پایه این است که این روش یک رابطه کمی قابل اعتماد بین تعداد توالی های هدف شروع (قبل از تقویت با PCR) و مقدار آمپلیکون انباشته شده در یک چرخه PCR خاص. این برای تعیین کمیت دقیق اسیدهای نوکلئیک هدف، که برای تعیین کمیت mRNA در تجزیه و تحلیل بیان ژن و تعیین بار ویروسی یک نمونه بالینی حیاتی است، بسیار مهم است. علاوه بر این، نیازی به فرآیندهای پس از PCR نیست، بنابراین احتمال آلودگی متقاطع ناشی از آمپلیکون های قبلی به حداقل می رسد. بنابراین، این روش Real-time PCR، انقلابی در تشخیص و تعیین کمیت اسیدهای نوکلئیک هدف ایجاد کرده و طیف گسترده ای از کاربردها را به دست آورده است.

تعداد مولکول های DNA موجود در مخلوط اولیه، مقدار آمپلیکون تولید شده به دنبال تعداد مجموعه ای از چرخه های PCR را تعیین می کند. اگر تنها چند مولکول DNA در شروع فرآیند PCR وجود داشته باشد، آمپلیکون نسبتا کمی سنتز خواهد شد. برعکس، اگر مقادیر زیادی از مولکول های شروع کننده وجود داشته باشد، مقدار محصول بیشتر خواهد بود. این رابطه استفاده از PCR را برای محاسبه تعداد مولکول های DNA موجود در نمونه ها با اندازه گیری مقدار محصول تولید شده مجاز می سازد. با این حال، با استفاده از PCR معمولی، که در آن آمپلیکون ها پس از نهایی کردن فرآیند PCR (تشخیص نقطه پایانی) اندازه گیری می شوند، همبستگی کمی بین مولکول های DNA شروع و محصول PCR نادقیق می شود زیرا تفاوت های بزرگ در تعداد DNA آغازین باعث ایجاد نسبتاً کم می شود. تفاوت در محصولات PCR حاصل این به دلیل عواملی مانند وجود بازدارنده های واکنش پلیمراز، محدودیت معرف و تجمع مولکول های پیروفسفات است. توانایی نظارت بر محصول Real-time PCR، به ویژه در مرحله نمایی، PCR کمی را به روش کمی قابل اعتماد تبدیل می کند، زیرا در این مرحله از واکنش PCR، یک رابطه کمی دقیق بین مقدار شروع DNA و کمیت وجود دارد.

ویژگی های پاپیلوماویروس:

HPV مخفف ویروس پاپیلومای انسانی است. انواع مختلفی از HPV وجود دارد. برخی از آنها از طریق تماس نزدیک پوست به پوست در حین رابطه جنسی با فردی که ویروس دارد پخش می شود. این HPV ها شایع ترین علت بیماری های مقاربتی (STD) هستند. پاپیلوماویروس ها گاهی باعث عفونت پوست و غشای مخاطی می شوند که منجر به ظهور انواع مختلف زگیل (پوستی، کف پا، مسطح، مقعدی، تناسلی و حنجره) یا بسیاری از سرطان ها (سرطان های رحم، آلت تناسلی و فرج) می شود. علت اصلی انتقال ویروس پاپیلومای انسانی تماس جنسی است. انواع مختلف این ویروس ترجیحاً با برخی ضایعات بالینی همراه است. یکی از شایع ترین انواع سرطان در سراسر جهان، سرطان دهانه رحم است. سرطان دهانه رحم (CC) چهارمین بیشترین میزان بروز و مرگ و میر را در بین هر بدخیمی در سطح جهان دارد. از سوی دیگر، این عامل اصلی سرطان و مرگ و میر زنان در بسیاری از کشورهای کم منابع است. سرطان دهانه رحم به کندی رشد می کند و سال ها تا دهه ها طول می کشد. این یافته که عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) با ایجاد CC ناملموس است، نقطه عطفی در جلوگیری از این بیماری از ایجاد CC بود.

این تست به چه دلیل تجویز می شود؟

این آزمایش برای بررسی نمونه ای از سلول های دهانه رحم از نظر علائم عفونت با HPV پرخطر که می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود، استفاده می شود. این آزمایش اغلب همزمان با آزمایش پاپ اسمیر انجام می شود، که آزمایشی است که سلول های دهانه رحم را از نظر تغییرات غیر طبیعی ناشی از HPV بررسی می کند. زمانی که تست HPV و پاپ اسمیر همزمان انجام شود، به آن تست HPV/Pap cotest می گویند.

تست HPV همچنین ممکن است برای تصمیم گیری در مورد درمان پس از تشخیص سرطان اوروفارنکس استفاده شود. این سرطان در پشت گلو از جمله لوزه ها و پایه زبان رشد می کند. بیشتر توسط HPV ایجاد می شود. سرطان اوروفارنکس ناشی از HPV درمان خاص خود را دارد و معمولاً شانس بهبودی بیشتری نسبت به سایر سرطان های گلو دارد.

E6 و E7 دو پروتئین سرطان زای اصلی هستند که توسط چرخه HPV تولید می شوند. محصولات این ژن ها به ژن های سرکوب کننده تومور متصل می شوند و آن ها را غیرفعال می کنند و باعث می شوند چرخه سلول میزبان مختل شود. دوازده ژنوتیپ HPV به عنوان پرخطر (HR-HPV) تعیین شده اند: 16، 18، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 56، 58، و 59. بیش از 60 نوع ژنتیکی HPV توصیف شده است. ارتباط قوی بین ژنوتیپ های خاص و ضایعات بالینی وجود دارد. ویروس پاپیلومای انسانی بیشتر مورد مطالعه و شناخته شده است. ویروس پاپیلومای انسانی حدود 150 نوع مختلف دارد. Real-time PCR می تواند توالی های تقریباً مرتبط را با ترکیب تقویت همزمان PCR با تجزیه و تحلیل کامپیوتری گسترده داده های سینتیکی جمع آوری شده تشخیص دهد. رنگ های فلورسنت برای تشخیص محصول تقویت شده در Real-time PCR استفاده می شود. این رنگ ها به پرایمرهای PCR و پروب های الیگونوکلئوتیدی متصل می شوند که به طور انتخابی به محصول تقویت شده در طول ترموسایکلینگ می چسبند و امکان تشخیص دقیق حضور ویروس در نمونه را فراهم می کنند. در نتیجه، Real-time PCR در برنامه های غربالگری استفاده شده است، زیرا روش بسیار حساسی را برای شناسایی کیفی و ژنوتیپ انواع HR-HPV در نمونه های بالینی ارائه می دهد. بیولوژی سلولی HPV از نقش اصلی در ایجاد نئوپلازی پشتیبانی می کند. انواع ویروسی که بیشترین ارتباط را با CC دارند، به ویژه HPV-16 و 18، می توانند سلول ها را در کشت تبدیل کنند تا مکانیسم های کنترل رشد طبیعی خود را از دست بدهند. DNA از این انواع به DNA میزبان ادغام می شود.

چرا به آزمایش HPV نیاز است؟

ممکن است برای غربالگری سرطان دهانه رحم به آزمایش HPV نیاز داشته باشید اگر:

در پاپ اسمیر نتیجه غیر طبیعی داشت. آزمایش HPV می تواند نشان دهد که آیا HPV باعث تغییرات غیرطبیعی در سلول های دهانه رحم شما شده است یا خیر.
30 تا 65 سال سن دارید. تا زمانی که نتایج آزمایش طبیعی داشته باشید، آزمایش HPV به تنهایی یا تست HPV/Pap cotest توصیه می شود.

اگر بین ۲۱ تا ۲۹ سال سن دارید، باید هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر بدهید. اما اگر نتایج پاپ اسمیر طبیعی باشد، نیازی به تست HPV ندارید. در حالی که عفونت های HPV در این گروه سنی شایع است، معمولاً طی یک یا دو سال بدون ایجاد مشکل، خود به خود برطرف می شوند. برخی از متخصصان پزشکی توصیه می کنند که آزمایش HPV را از 25 سالگی شروع کنید و اگر آخرین آزمایش شما نرمال بود، هر 5 سال یک بار آزمایش انجام دهید.

اگر خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در شما بالاست، ممکن است نیاز به آزمایش بیشتر داشته باشید. خطر شما ممکن است بیشتر باشد اگر:

آزمایش غیرطبیعی HPV، پاپ اسمیر یا بیوپسی دهانه رحم در گذشته اخیر انجام داده است.

HIV داشته باشید
سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید
سرطان دهانه رحم داشته باشید
قبل از تولد در معرض دارویی به نام DES (دی اتیل استیل بسترول) بودید. بین سال های 1940-1971، گاهی اوقات DES برای جلوگیری از سقط جنین تجویز می شد. بعدها با افزایش خطر ابتلا به سرطان های خاص در کودکان دختری که قبل از تولد در معرض آن قرار داشتند، مرتبط شد.

معمولاً سیستم ایمنی بدن شما طی دو سال به طور طبیعی از شر عفونت HPV خلاص می شود بدون اینکه هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد کند. اما در موارد خاص، عفونت های پرخطر HPV می توانند سال ها و حتی دهه ها در بدن باقی بمانند. این عفونت های طولانی مدت می تواند منجر به سرطان شود.

*روش Real-time PCR به طور موثر می تواند HPV-DNA را شناسایی و ژنوتیپ کند، که می تواند با کاهش هزینه ها و حجم کار به تشخیص زودهنگام و مراقبت بالینی بیماران آلوده به HPV کمک کند.