تست سدیم

اطلاعات تکمیلی آزمایش سدیم:

علائم هیپوناترمی به میزان سرعت تغییر در غلظت سدیم و نه سطح مطلق آن بستگی دارد. نشانه های هیپوناترمی زمانی آغاز می شود که سطح سدیم کمتر از 125 mEq/L باشد. اولین نشانه های بیمار ضعف است. چنانچه سطح سدیم کمتر از mEq/L 115 گردد، گیجی و خستگی شدید ظاهر می شود که در صورت ادامه افت سطح آن ممکن است سبب اختلال عصبی مانند کندی ذهن و اغماء شود. نشانه های هیپرناترمی عبارتند از: خشکی غشاهای مخاطی، تشنگی، بی قراری و اظطراب، تشدید رفلکس های بدن، مانیا و تشنج.

علت انجام تست سدیم:

بررسی وارزیابی وضعیت تعادل مایعات و الکترولیتهای بدن و درمان اختلالات مرتبط با آنها

روش آزمایشگاهی سدیم:

Atomic Absorption Spectrophotometry(AAS), کینتیک-اسپکتروفتومتری, Flame Emission Spectroscopy، Ion-Selective Electrode

سدیم_Sodium:

آزمایش سدیم خون یک آزمایش معمولی است که ممکن است برای بررسی سلامت عمومی استفاده شود. ممکن است برای کمک به یافتن و نظارت بر شرایطی که بر تعادل مایعات، الکترولیت ها و اسیدیته بدن تأثیر می گذارند استفاده شود. این آزمایش اغلب به عنوان بخشی از گروهی از آزمایشات به نام الکترولیت انجام می شود.الکترولیت ها مواد معدنی هستند که حامل بار هستند و در مایعات بدن وجود دارند. سدیم و سایر الکترولیت ها مانند پتاسیم، کلرید و بی کربنات (یا CO2 کل) به عملکرد طبیعی سلول ها و تنظیم مایعات بدن کمک می کنند. در حالی که سدیم در تمام مایعات بدن وجود دارد، در خون و مایع خارج از سلول های بدن بیشترین غلظت را دارد. این سدیم خارج سلولی و همچنین تمام آب بدن توسط کلیه ها تنظیم می شود.