تست فاکتور استوارت
اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش فاکتور استوارت:
آزمایش فاکتور X (ده) یک آزمایش خون برای اندازه گیری فعالیت فاکتور X است. این یکی از پروتئین های موجود در بدن است که به لخته شدن خون کمک می کند.فاکتور X قبل از اعمال اثر خود بر تبدیل پروترومبین به ترومبین، هم توسط سیستم های بیرونی و هم درونی فعال می شود. بیمارانی که نیاز به درمان ضد انعقادی دارند می توانند با وارفارین که آنتاگونیست ویتامین K است، درمان شوند.
علت انجام تست فاکتور استوارت:
- تشخیص کمبود مادرزادی فاکتورX انعقادی
- تشخیص کمبود اکتسابی فاکتور X همراه با کمبود فاکتورهایII، Vو VII
- ارزیابی PT و APTT طولانی شده.
- پایش درمان با ضد انعقاد خوراکی
- ارزیابی اختلالات کبدی (سیروز، هپاتیت)، فیبرینولیزیس، انعقاد منتشر داخل عروقی
- بررسی کمبود اکتسابی فاکتور X در طی آمیلوئیدوزیس
روش آزمایشگاهی فاکتور استوارت:
Prothrombin Clot-Based Assay, Optical Clot Detection، Electromagnetic Mechanical Clot Detection
فاکتور استوارت_Coagulation Factor X Activity Assay:
فاکتور ده (X) یک سرین پروتئاز وابسته به ویتامین K می باشدکه در کبد سنتز می شود. نیمه عمر بیولوژیکی آن 24 تا 48 ساعت می باشد. فاکتور X در هر دو مسیر انعقادی داخلی و خارجی شرکت می کند. فاکتور X پس از فعال شدن، در حضور فاکتور V، کلسیم و فسفولیپید، پروترومبین را در سطح پلاکت ها به ترومبین تبدیل می نماید. ترومبین نیز به نوبه خو فیبرینوژن را به فیبرین تبدیل می کند که به لخته پایداری پلی مریزه می شود. بعلاوه ترومبین فاکتور VII را نیز فعال می سازد تا سبب ادامه تحریک تجمع پلاکتها و پلی مریزه شدن فیبرین گردد. کمبود مادرزادی این فاکتور نادر است و کمبود اکتسابی این فاکتور با بیماری کبدی، درمان با وارفارین، کمبود ویتامین K، آمیلوئیدوز سیستمیک و مهارکننده ها مرتبط است. کمبود ممکن است منجر به طولانی شدن زمان PT و APTT گردد.
