تست میزان سرعت رسوب گلبول قرمز
اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش میزان سرعت رسوب گلبول قرمز:
بررسی رسوب گلبول های قرمز، درجه التهاب موجود در بدن را نشان می دهد. وجود پروتئین های خاصی به اسم پروتئین های فاز حاد و ایمونوگلوبولین ها در خون که در شرایط التهاب افزایش پیدا می کند گلبول های قرمز با سرعت بیشتری رسوب می کنند. سرعت رسوب گلبول ها در بیماری های خود ایمنی نیز افزایش پیدا می کند. آزمایش ESR آزمایش ارزان، آسان، غیر اختصاصی و سریع است که کمک زیادی در تشخیص عفونت ها و التهاب به پزشک می نماید. به این علت این آزمایش را غیر اختصاصی می نامیم چون با افزایش بیشتر سرعت رسوب گلبول ها پزشک نمی تواند به طور دقیق تشخیص دهد که التهاب در کجای بدن واقع شده و دلیل اصلی آن چیست و نیاز به بررسی های بیشتری دارد. به همین دلیل این آزمایش به تنهایی درخواست نمی شود. افرادی که تعداد گلبول های قرمزشان پایین تر از حد طبیعی می باشد نتیجۀ آزمایش ESR در آنها افزایش پیدا می کند. تغییر شکل در گلبول های قرمز (گلبول های داسی شکل) نیز می تواند باعث کاهش ESR شودESR و CRP دو آزمایشی هستند که می توانند در تشخیص عفونت و التهاب به پزشک کمک کنند. در برابر CRP آزمایش ESR از سرعت تغییرات کمتری برخوردار است. اما خیلی از فاکتورهایی که روی ESR تأثیر گذارند رویCRP بی تأثیر هستند. داروها نیز می توانند تأثیرات افزایشی یا کاهشی روی این آزمایش داشته باشند.
علت انجام تست میزان سرعت رسوب گلبول قرمز:
1. جهت تشخیص وجود عفونت حاد و مزمن، التهاب، اختلالات خود ایمنی، تومور و تخریب یا انفارکتوس بافت و دیسکرازی پلاسماسل،
2. ارزیابی پیشرفت بیماری یا پایش تأثیر درمان،
3. بررسی فرد از نظر آرتریت روماتوئید و سایر بیماری های رماتیسمی.
روش آزمایشگاهی میزان سرعت رسوب گلبول قرمز:
Modified Westergren ,وسترگرین، میکروفتومتری مادون قرمز، روش فتوالکترونیکی با استفاده از فتودیدها-فتوترانزیستورها، روش وینتروب، روش نسب رسوب زتا
میزان سرعت رسوب گلبول قرمز_Erythrocyte sedimentation rate:
یک آزمایش خون شناسی رایج است که ممکن است نشان دهنده و نظارت بر افزایش فعالیت التهابی در بدن ناشی از یک یا چند بیماری مانند بیماری خودایمنی، عفونت یا تومور باشد. ESR برای هیچ بیماری خاص نیست، اما در ترکیب با سایر آزمایش ها برای تعیین وجود افزایش فعالیت التهابی استفاده می شود. ESR به دلیل تکرارپذیری و هزینه کم مدت هاست به عنوان یک quot;شاخص بیماریquot; استفاده می شود. در طول چندین دهه، چندین روش برای انجام آزمایش تکامل یافته است. گلبول های قرمز معمولاً در افراد مبتلا به بیماری های التهابی مانند عفونت، سرطان یا شرایط خودایمنی با سرعت بیشتری کاهش می یابد. این شرایط منجر به افزایش تعداد پروتئین ها در خون می شود. این افزایش باعث می شود که گلبول های قرمز به هم بچسبند (توده شوند) و با سرعت بیشتری ته نشین شوند. گروهی از گلبول های قرمز که در کنار هم قرار می گیرند، پشته ای را تشکیل می دهند (شبیه به پشته ای از سکه ها) به نام رولو (پلورال رولئو است). تشکیل Rouleaux به دلیل شکل دیسکوئیدی خاص گلبول های قرمز امکان پذیر است. سطوح صاف گلبول های قرمز به آنها اجازه می دهد تا با سایر گلبول های قرمز تماس پیدا کرده و به هم بچسبند.
گلبول های قرمز با غشایی شامل پروتئین ها و لیپیدها پوشیده شده اند. در حالی که هسته وجود ندارد، حاوی یک پروتئین قرمز غنی از آهن - هموگلوبین است که به اکسیژن متصل می شود. گلبول های قرمز روشن، دو مقعر و هسته ای (بدون هسته) هستند. ماهیت صاف، مقعر و انعطاف پذیر آنها باعث می شود در جهت یابی سیستم گردش خون مهارت داشته باشند. گلبول های قرمز حاوی پروتئینی به نام هموگلوبین هستند. هموگلوبین از چهار زیر واحد تشکیل شده است و هر زیر واحد دارای یک گروه هم است.