تست پروتئین الکتروفورز

اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش پروتئین الکتروفورز:

الکتروفورز سرم پروتئین، یک تکنیک آزمایشگاهی برای بررسی پروتئین های خونی می باشد. بیماری هایی همچون مولتیپل مایلوما، درد نامفهوم استخوان، پروتئین اوری، هیپر کلسیمی و انواع آنمی را می توان با استفاده از این تکنیک بررسی کرد. در این آزمایش معمولا خون را ابتدا در یک لوله لخته وارد می کنند و سرم بعد از تهیه، به دستگاه CAPILARY 2 داده می شود .پروتئین های سرم به شش قسمت عمده تقسیم می شوند: آلبومین سرمی، آلفا-۱ گلوبولین ها، آلفا-۲ گلوبولین ها، بتا-۱ و بتا-۲ گلوبولین ها و گاماگلوبولین ها. پروتئین الکتروفورز یکی از آزمایش های پرکاربرد تشخیص طبی می باشد. این تست به منظور بررسی حضور یک پروتئین غیرنرمال در بدن و یا فقدان یک پروتئین طبیعی بدن و یا حتی افزایش و کاهش پروتئین ها که تحت شرایط و بیماری های مختلف اتفاق می افتد، کاربرد دارد.

علت انجام تست پروتئین الکتروفورز:

1. ارزیابی اجزای پروتئین های سرم به منظور تشخیص

2. بررسی و پیگیری سیر بیماری در مبتلایان به سرطان (لنفوم، مایلوما)، بیماری های روده ای کبدی همراه با دفع پروتئین، مونوکلونال گاماپاتی ها، اختلالات ایمنی، اختلال عملکرد کبد، سوء تغذیه و بیماری های همراه با ادم

روش آزمایشگاهی پروتئین الکتروفورز:

الکتروفورز ژل آگاروز، استات سلولز، ژل پلی آکریلامید(PAGE)

پروتئین الکتروفورز_Protein Electrophoresis:

آزمایش الکتروفورز پروتئین اغلب برای یافتن مواد غیر طبیعی به نام پروتئین M استفاده می شود. وجود پروتئین های M می تواند نشانه ای از نوعی سرطان به نام میلوما یا مولتیپل میلوما باشد. میلوما بر گلبول های سفید خون به نام سلول های پلاسما در مغز استخوان تأثیر می گذارد. سطح بالای پروتئین خون با چندین بیماری و مسائل مرتبط است: کم آبی. التهاب مزمن (طولانی مدت) یا اختلالات التهابی. عفونت های ویروسی مانند هپاتیت B، هپاتیت C یا HIV/AIDS.الکتروفورز برای شناسایی وجود یا عدم وجود پروتئین های غیرطبیعی و شناسایی زمانی که گروه های مختلف پروتئین ها در سرم یا ادرار کاهش یا افزایش یافته اند استفاده می شود. اغلب برای شناسایی پروتئین های مونوکلونال (تولید بیش از حد یک ایمونوگلوبولین خاص) استفاده می شود.