تست کشت قارچ خونی

قارچ خونی:

قارچ یا مخمر در خون است. شایع ترین نوع که به نام های کاندیدمی، کانددمی یا کاندیدیازیس سیستمیک نیز شناخته می شود، توسط گونه های کاندیدا ایجاد می شود. کاندیدمی نیز یکی از شایع ترین عفونت های جریان خون از هر نوعی است. عفونت های قارچ های دیگر، از جمله ساکارومایسس، آسپرژیلوس (مانند آسپرژیلمی، که آسپرژیلوزیس مهاجم نیز نامیده می شود) و کریپتوکوکوس نیز قارچ می گویند. این بیماری بیشتر در بیماران سرکوب شده یا نقص ایمنی با نوتروپنی شدید، بیماران سرطانی یا در بیمارانی که کاتترهای داخل وریدی دارند دیده می شود. پیشنهاد شده است که در غیر این صورت، بیماران دارای سیستم ایمنی که اینفلیکسیماب مصرف می کنند نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.

تشخیص مشکل است، زیرا کشت خون معمولی حساسیت ضعیفی دارد.

علائم و نشانه ها

علائم می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند که اغلب به عنوان علائم شدید آنفولانزا توصیف می شوند. بسیاری از علائم ممکن است با قارچمی همراه باشد، از جمله درد، گیجی حاد، خستگی مزمن و عفونت. عفونت های پوستی می تواند شامل زخم ها و ضایعات مداوم یا غیر التیام پذیر، تعریق، خارش و ترشح یا تخلیه غیرمعمول باشد.

عوامل بیماری زا

شایع ترین پاتوژن شناخته شده کاندیدا آلبیکنس است که تقریباً 70 درصد از قارچ ها را ایجاد می کند، پس از آن کاندیدا گلابراتا با 10 درصد، آسپرژیلوس با 1 درصد و ساکارومایسس به عنوان چهارمین شایع ترین آنها قرار دارند. ساکارومایسس بولاردی، کاندیدا تروپیکالیس، C. krusei و C. parapsilosis در حال افزایش است، شاید به این دلیل که استفاده قابل توجه از فلوکونازول رایج است یا به دلیل افزایش مصرف آنتی بیوتیک.[نیازمند منبع]

کاندیدا اوریس یک مخمر نوظهور مقاوم به چند دارو (MDR) است که می تواند باعث عفونت های تهاجمی شود و با مرگ و میر بالایی همراه است. اولین بار در سال 2009 پس از جداسازی از ترشحات گوش خارجی یک بیمار در ژاپن توصیف شد. از زمان گزارش سال 2009، عفونت های C. auris، به ویژه قارچ خونی، از کره جنوبی، هند، آفریقای جنوبی و کویت گزارش شده است. اگرچه گزارش های منتشر شده در دسترس نیست، C. auris در کلمبیا، ونزوئلا، پاکستان و بریتانیا نیز شناسایی شده است.

تشخیص

استاندارد طلایی برای تشخیص کاندیدیاز تهاجمی و کاندیدمی یک کشت مثبت است. در تمام بیماران مشکوک به کاندیدمی باید کشت خون انجام شود.

درمان

کاندیدمی نوتروپنیک در مقابل کاندیدمی غیر نوتروپنیک به طور متفاوتی درمان می شود.

یک اکینوکاندین داخل وریدی مانند آنیدولافانژین، کاسپوفانگین یا میکافونژین به عنوان درمان خط اول برای قارچمی، به ویژه کاندیدمی توصیه می شود. فلوکونازول خوراکی یا داخل وریدی یک جایگزین قابل قبول است. فرمول لیپیدی آمفوتریسین B یک جایگزین معقول در صورت وجود محدودیت ضد قارچی، مقاومت ضد قارچی یا عدم تحمل ضد قارچی است.