تست کلسیم ادرار

اطلاعات تکمیلی کلسیم ادرار:

به طور کلی این آزمایش نشان دهنده مقدار کلسیم موجود در رژیم غذایی، مقدار جذب روده ای کلسیم و بازجذب استخوانی و دفع کلیوی این ماده است. این مراحل در ارتباط با سطح هورمون PTH و ویتامین D می باشد. در ارزیابی بیماریهای استخوانی، متابولیسم کلسیم، سنگهای کلیوی، هیپرکلسیوری و به خصوصث اختلالات پاراتیروئید به کار میرود.

علت انجام تست کلسیم ادرار:

شناسایی وضعیت فیزیولوژیک غیر طبیعی که منجر به دفع یا مهار بیش از حد کلسیم می شود. از جمله این وضعیت ها می توان به هیپرپاراتیروئیدیسم،اختلال ویتامین D، بیماریهای با تخریب استخوان، سرطان پروستات و درمانهای دارویی مانند داروهای تیازیدی اشاره نمود.

روش آزمایشگاهی کلسیم ادرار:

Atomic Absorption spectrophotometry (AAS), mass spectrophotometry، Isotope dilution, روش های فتومتریک.

کلسیم ادرار_Calcium Urine:

از کلسیم ادرار می توان برای ارزیابی بیماری پاراتیروئید و هیپرکلسمی هیپوکلسیوری خانوادگیFHH استفاده کرد. اگر چه پیش بینی کننده تشکیل سنگ نیست، کلسیم ادرار اغلب در بیماران مبتلا به لیتیازیس افزایش می یابد. بیشتر کلسیم بدن در استخوان ها ذخیره می شود. باقی مانده در خون یافت می شود. زمانی که سطح کلسیم در خون خیلی پایین می آید، استخوان ها کلسیم کافی آزاد می کنند تا سطح خون را به حالت عادی برگردانند. وقتی سطح کلسیم خیلی بالا می رود، کلسیم اضافی یا در استخوان ها ذخیره می شود یا از طریق ادرار یا مدفوع از بدن دفع می شود.از نظر اهمیت بالینی کلسیم موجود در ادرار، افزایش کلسیم ادرار (بیش از 300 میلی گرم در 24 ساعت) اغلب نشانه فعالیت بیش از حد غده پاراتیروئید است. هورمون پاراتیروئید در پاسخ به سطح کلسیم سرم تولید می شود. گیرنده های حسگر کلسیم پاراتیروئید (CASRs) باعث افزایش ترشح PTH در حضور کاهش سطح کلسیم سرم می شوند.