تست کلیرانس کراتینین

اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش کلیرانس کراتینین:

افزایش سطح کراتینین نشان دهنده کاهش جریان فیلتراسیون گلومرولی است. این تست از دو جز تشکیل شده است: جمع آوری ادرار 24 ساعته به همراه نمونه گیری از خون. انجام هر دو تست بر روی ادرار و خون به ما امکان مقایسه کراتینین سرم و مقدار کراتینین دفع شده از ادرار را می دهد. جهت ارزیابی عملکرد کلیه این تست نسبت به کراتینین سرم به تنهایی حساسیت بیشتری دارد. با افزایش سن به دلیل کاهش میزان جریان فیلتراسیون گلومرولی کلیرانس کراتینین معمولا کاهش پیدا می کند. از آنجایی که کلیرانس کراتینین به معنی مقدار خونی است که در یک دقیقه از کراتینین پاک می شود تحت نظر داشتن آهنگ کلیرانس کراتینین اطلاعات ارزشمندی در خصوص پیشرفت بیماری های کلیوی به پزشک می دهد.

علت انجام تست کلیرانس کراتینین:

1. بررسی عملکرد کلیه جهت تخمین میزان فیلتراسیون گلومرولی(GFR)
2. پیrlm;گیری احتمال پیشرفت بیماری کلیوی
3. تنظیم دوزاژ دارویی در مواردی که دفع دارو عمدتاً از طریق کلیه صورت میrlm;گیرد مثل آمینوگلیکوزیدها
4. تعیین اولیگوری حاد که ممکن است با اندازهrlm;گیری سدیم و کراتیrlm;نین پلاسما و ادرار صورت گیرد.

روش آزمایشگاهی کلیرانس کراتینین:

HPLC ,ژافه, سنجش کالریتمریک آنزیمی

کلیرانس کراتینین_Creatinine Clearance:

کلیرانس کراتینین (CrCl) حجم پلاسمای خون پاک شده از کراتینین در واحد زمان است. این یک روش سریع و مقرون به صرفه برای اندازه گیری عملکرد کلیه است. هر دو CrCl و GFR را می توان با استفاده از مقادیر مقایسه ای کراتینین در خون و ادرار اندازه گیری کرد. برای محاسبه کلیرانس کراتینین، سطح کراتینین در ادرار در حجم کل ادرار تولید شده طی 24 ساعت ضرب می شود. سپس این مقدار بر میزان کراتینین خون تقسیم می شود. مقدار نهایی به میلی لیتر خون در دقیقه (mL/min) تبدیل می شود. محدوده طبیعی CrCl در مردان 110 تا 150 میلی لیتر در دقیقه و در زنان 100 تا 130 میلی لیتر در دقیقه است. سطح کراتینین سرم برای مردان با عملکرد طبیعی کلیه تقریباً 0.6 تا 1.2 mg/dL و بین 0.5 تا 1.1 mg/dL برای زنان است.