تست آنتي بادي ضد تيروگلوبولين

اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش آنتی بادی ضد تیروگلوبولین:

تیروگلوبولین پروتئین موجود در سلول های تیروئید است. تست آنتی بادی آنتی تیروگلوبولین (ATG) در ارزیابی مشکلات تیروئید استفاده می شود. در تیروئیدیت هاشیموتو بیش از 85% موارد، بیماری گریوز بیش از 30% موارد، کارسینومای تیروئید بیش از 45% موارد، میکسدم ایدوپاتیک بیش از 95% موارد، و در لوپوس حدود 20% موارد مثبت می گردد. در سندرم داون و ترنر مثبت ضعیف مشاهده شده است. در بیماران تیروئیدیت هاشیموتو، گوآتر مولتی ندولر، آدنوم تیروئید و کارسینوم تیروئید،Anti-TG مثبت می گردد. تیتر Anti-TG در سرم زنان حامله مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو یا گریوز بطور پیشرونده ای در طول حاملگی کاهش یافته، اما پس از زایمان افزایش می یابد. اندازه گیری Anti-TG در پایش درمان بیماری های اتوایمیون تیروئید می تواند مفید باشد. در صورتی که در حین درمان مقادیر Anti-TG افزایش یابد یا کاهش نیافته باشد پس این احتمال وجود دارد که درمان مؤثر نبوده و بیماری در حال ادامه است یا عود کرده است. اگر مقادیر Anti-TG در حال کاهش است و/ یا به سطوح پایین یا غیرقابل شناسایی افت کرده، پس به احتمال زیاد درمان موثر بوده است.

علت انجام تست آنتی بادی ضد تیروگلوبولین:

بررسی اختلالات تیروئیدی بویژه تشخیص افتراقی بیماری های اتوایمیون تیروئید از قبیل تیروئیدیت هاشیموتو و بیماری گریوز

روش آزمایشگاهی آنتی بادی ضد تیروگلوبولین:

IRMA، الکترو کمی لومینوسانس˛ FIA، Tanned RBC Agglutinationtat-RBA، کمی لومینوسانس˛ IRMA، ELISA