تست اسید آمینه ادرار

نام اختصاری آزمایش: نام اختصاری و علمی تست اسید آمینه ادرار، A.Au است.

اطلاعات تکمیلی درباره آزمایش اسید آمینه ادرار:

اسیدهای آمینه واحدهای تشکیل دهنده ساختمان پروتئین ها بوده و کارهای متنوعی را در بدن انجام می دهند و بعد از اوره دومین جزء مهم ترکیبات نیتروژن دار غیر پروتئینی پلاسما محسوب می شوند.

علت انجام تست اسید آمینه ادرار:

ارزیابی بیماران مبتلا به اختلالات مادرزادی متابولیسم ( Inborn error of Metabolism)

ارزیابی اختلالات غدد درون ریز، بیماری کبدی، بیماری عضلانی، بیماری بدخیم، اختلالات عصبی، اختلالات تغذیه ای، نارسایی کلیه و سوختگی مفید است.

روش آزمایشگاهی اسید آمینه ادرار:

(LC-MS/MS)Tandem mass spectrometry, HPLC

اسید آمینه ادرار_Amino Acid Urine:

انواع مختلفی از اسیدهای آمینه وجود دارد. مشاهده برخی از هر نوع در ادرار رایج است. افزایش سطح اسیدهای آمینه فردی می تواند نشانه ای از مشکل در متابولیسم باشد. پروتئین های جهش یافته با کاهش فعالیت های حمل و نقل ممکن است از جذب آمینو اسیدهای غذایی جلوگیری کنند یا باعث از بین رفتن آنها در ادرار شوند. به عنوان مثال، در سیستینوری دفع سیستین، اورنیتین، آرژنین و لیزین در ادرار افزایش می یابد که منجر به ایجاد سنگ کلیه می شود. آمینو اسیدهایی که در ادرار یافت می شوند عبارت اند از: شامل کمی سازی اسیدهای آمینه است; فسفوسرین، فسفواتانول آمین، تورین، ترئونین، سرین، آسپاراژین، هیدروکسی پرولین، گلوتامیک اسید، گلوتامین، آسپارتیک اسید، اتانول آمین، سارکوزین، پرولین، گلیسین، آلانین آمینوفا اسید، آلانین فا، آلانین، آلانینفا، -n-بوتیریک اسید، والین، سیستین.

نمونه گیری تست: نوع نمونه گیری آزمایش اسید آمینه ادرار، به صورت ادرار است.